De afgelopen periode is in de meubelwerkplaats heel hard gewerkt aan de productie van schoolmeubilair voor 3 scholen, in opdracht van het Bureau Gemeenschapsprojecten (BGP) van het Ministerie van Financiën en Planning in Suriname.

Wij hadden een projectvoorstel ingediend en mochten schoolmeubilair maken voor 3 scholen in de disticten. De O.S. Ricanaumofo (Boven-Suriname), de O.S. Magentapolder in Wanica en de Scholengemeenschap MAHO in Saramacca hebben meubilair ontvangen. Zo werden direct meerdere goede doelen ondersteund: onze mensen zijn zinvol aan het werk, en de scholen zijn geholpen met goed meubilair voor hun mediatheek. Ook kregen zij een mooi boekenpakket van Biblionef overhandigd door mevrouw Kom, zoals te zien op de foto.

Na een jaar hard werken hebben de deelnemers van het project 'How to be a cabinetmaker at Unu Pikin' in april hun training afgerond. De deelnemers poseren vol trots met hun certificaat, met links de manager van Unu Pikin, dhr Monkou, daarnaast de 2 trainers en mevrouw Kom, directeur van Unu Pikin. Rechts staat mevrouw Vera-Vera, de vertegenwoordiger van Tullow Oil, het bedrijf uit Londen dat dit project heeft gefinancierd. Tullow Oil deed in Suriname onderzoek naar oliewinning, maar is inmiddels vertrokken. Gelukkig hebben we dit project met hun bijdrage toch kunnen afmaken.

Als afsluiting van het project 'How to be a cabinetmaker…' was er een open dag. Daar werden de producten getoond die de deelnemers de afgelopen maanden hebben gemaakt. Hier laat Rachel de bank zien waar zij aan heeft gewerkt. Het publiek was over de open dag geïnformeerd door middel van een leuke radio-commercial. De tekst van de commercial ging niet alleen over deze open dag, maar luisteraars kregen ook info over het werk van Stichting Unu Pikin als sociale werkplaats voor mensen met een beperking.

De 25 medewerkers van Unu Pikin werken intensief met elkaar samen en vormen een kleine 'familie', met bijbehorende strubbelingen, span-ningen of misverstanden. Om dit soort kleine problemen vóór te zijn, hebben de medewerkers onder begeleiding van kunstenaar André Son-tosoemarto een project rond het thema 'samenwerken' gedaan. De deelnemers hebben ideeën uitgewisseld: wat dit voor hen betekent, of ze er goed in zijn, ideaalbeeld versus werkelijkheid, hoe doe je dat etc., en hebben samen het ontwerp voor de muurschildering gemaakt.

Tijdens het schilderen moesten de jongeren ook echt samenwerken en met elkaar afstemmen. Dit zijn best lastige situaties voor jongeren met een licht verstandelijke beperking (LVB). Door hier over te praten, kon-den de jongeren er direct van leren: theorie gekoppeld aan de praktijk. Dit is heel belangrijk voor deze jongeren en was mogelijk dankzij een financiële bijdrage van Stichting Surinamejaarkalender. Zij ondersteunt door de verkoop van de kalender en donaties projecten in Suriname op het gebied van onderwijs, welzijn en zorg. De samenwerking verliep prima en het heeft een prachtige muurschildering opgeleverd.

Dankzij een financiële bijdrage van Tullow Oil, een bedrijf gevestigd in Londen dat in Suriname onderzoek doet naar oliewinning, kunnen we het project 'How to be a cabinetmaker at Unu Pikin' uitvoeren. In dit project van 1 jaar worden de medewerkers en stagiairs door professionals extra begeleid in het vervaardigen van meubels. Zo krijgen zij de tijd om met wat extra steun nieuwe vaardigheden te leren. De deelnemers met voldoende skills worden opgeleid tot junior-meubelmaker.

Voor dit project zijn 2 parttime trainers aangetrokken. Zij combineren hun technische kennis en hun people skills om onze medewerkers te trainen. Ook is er ruimte in het budget voor de aanschaf van gereedschappen, het maken van een radio-commercial en voor de launch van de verbeterde of nieuwe items.

In februari hebben 15 medewerkers meegedaan aan een training lastechniek, gegeven door een trainer van de SAO (Stichting Arbeidsmobilisatie en Ontwikkeling). De beginners hebben het een keertje kunnen uitproberen en meer inzicht gekregen in hun wensen en mogelijkheden m.b.t. hun toekomst. De meer ervaren medewerkers hebben zich verbeterd en voeren nu met meer zelfvertrouwen hun werkzaamheden uit. De gevorderde lassers hebben hun kennis uitgebreid om nog veiliger, mooier en efficiënter te werken. Voor iedereen was het een leerrijke ervaring.

Het project "Ik werk" was er op gericht de basisvaardigheden van onze medewerkers te verbeteren door middel van een aantal trainingen, bijvoorbeeld over (basis-)lastechniek, schilderen en houtbewerking. De jongeren leren of verbeteren de technische vaardigheden, maar er is ook aandacht voor veilig werken en de sociale werknemersvaardigheden, zoals omgaan met kritiek, vragen stellen etc.

Van 14 juli tot 4 augustus hebben 7 vrijwilligers hun vakantie doorgebracht bij Stichting Unu Pikin. De vrijwilligers kwamen via Stichting De Vliegende Meubelmakers, die vrijwilligersreizen organiseert naar landen in Afrika, Azie en nu dus ook Zuid-Amerika. De vrijwilligers zijn meubelmakers of ontwerpers die in het land van hun keuze een sociaal project ondersteunen, bijvoorbeeld een kindertehuis of praktijkschool, door kennis over te dragen. Mark, Niek, Merel, Han, Sterre, Emma en Kim hebben zich 3 weken lang ingezet voor Meubels&Meer, de meubelafdeling van de sociale werkplaats.

Het doel van het project was om samen een nieuwe meubellijn te ontwikkelen. Meestal wordt in de werkplaats schoolmeubilair gemaakt, maar nu is gekeken naar meubels voor tuin en terras, om zo ook andere klanten te bereiken. De materialen zijn wel hetzelfde gebleven: hout en metaal.

Via de mail zijn de eerste ideeën voor de meubels uitgewisseld maar de beslissingen zijn pas gemaakt tijdens het creatieve proces in de werkplaats. Ontwerpen, tekenen, proefzitten, bijstellen en keuzes maken. Er werd steeds met 2 of 3 mensen aan de verschillende items gewerkt. Van alle meubelstukken zijn mallen gemaakt, zodat de meubels weer kunnen worden gereproduceerd. En zoals altijd zijn alle items vernoemd naar de mensen van de werkplaats: Rowena, Alex, Nigel, Gauri, Tiffany, Monkou, Fullington…...

De ambassadeur van Brazilië Laudemar Aguiar heeft (op eigen titel) meubilair besteld voor een school aan de Boven-Suriname rivier in het binnenland van Suriname. De RKBO-school van Pikinslee had onvoldoende meubilair voor de kleuterklas, maar vóór de start van het nieuwe schooljaar in oktober waren deze mooie tafels en stoelen ter plekke.

Het is een onderneming om het meubilair op de plaats van bestemming te krijgen: eerst met de truck via de Afobakaweg naar Atjoni (foto) en daarna met de korjaal over de Suriname-rivier naar het dorp.

Vlnr: De Ambassadeur van Brazilie, Susanne Dekkers van Stichting Unu Pikin en Annie Baidjnath Panday van de RKBO poseren met de stoeltjes. Ze waren erg blij met deze leuke samenwerking.

Alle eigen produkten van de meubelwerkplaats worden vernoemd, bijvoorbeeld naar de ontwerper of de klant. Maar meestal krijgt het meubelstuk de naam van de medewerker die er aan heeft gewerkt. Dit hoort bij het 'empoweren' van de medewerkers. Zij produceren mooie spul-len, waar ze trots op mogen zijn. En als die kast, stoel of kruk positieve reacties krijgt, is dat natuurlijk extra mooi!

De afgelopen periode zijn meubels gemaakt voor een aantal bibliotheken (lees verderop). Ook waren er bestellingen van instellingen en particulieren. Soms gaat het om opknapwerk, zoals een oud bureau of banken. Die hebben al een naam. Maar soms gaat het om nieuwe ontwerpen, waarvoor we de naam mogen toewijzen.

Foto's: Tijdschriftenrek Kenzo, Boekenbak Michelle, Stoelen Diego en Groepstafels Greg zijn ingeladen en op weg naar de bibliotheek van de OS Peu et Content, die een aanvulling met meubilair voor hun bibliotheek kreeg, dankzij het project 'Lekker lezen'.

De grootste groep medewerkers van de sociale werkplaats is afkomstig van het voortgezet speciaal onderwijs (VSO). Sommige leerlingen lukt het om na hun school een baan te vinden, bij Unu Pikin of bij een andere werkgever. Maar een aantal oud-VSO-leerlingen lukt dit vanwege hun beperking niet. Zij zijn vaak wel in staat eenvoudig werk te doen, maar hebben vanwege hun gedrag extra begeleiding nodig. Hierdoor vinden zij niet makkelijk een job. Zij zijn klaar met school en zitten thuis of lopen op straat, een grote zorg voor de ouders en de omgeving. Om deze groep te helpen, zijn de plannen voor een dagopvang ontstaan.

Begin februari is de pilot van start gegaan, met opvang voor een kleine groep. De groep houdt zich bezig met onderhoud van het gebouw en de terreinen en werkt aan verschillende educatieve of creatieve projecten. Zij ondersteunen de stichting met hun werkzaamheden, maar krijgen zelf ook ondersteuning. Met de juiste begeleiding hebben zij een zinvolle dagbesteding en plezierige werkplek.

Werken gaat niet alleen om geld verdienen, maar ook om nuttig bezig zijn en voldoening vinden, de sociale contacten, nieuwe ervaringen opdoen en jezelf ontwikkelen. Iets waar ieder mens behoefte aan heeft. Eind vorige jaar was de voorlichting voor de ouders en de snuffelstage voor de deelnemers. In februari is de groep gestart. Na de eerste testperiode was er in februari veel media-aandacht, onder andere van het 10 Minuten Jeugdjournaal. Zo hopen we de politiek achter het initiatief te krijgen.

De afgelopen periode is er gewerkt aan een paar grote opdrachten. Voor de Vrije School hebben we meubilair gemaakt voor hun nieuwe locatie. Ook hebben we gewerkt aan bestellingen van EBGS, Prey Skoro en Stg Bonama. Op die manier is ons meubilair verspreid in Paramaribo, Nickerie en Boven-Suriname. De grootste levering was voor het Ministerie van Onderwijs. Na lange tijd was er een officiële aanbestedingsronde. Daar kwam voor ons een bestelling van 200 opstapbankjes uit. Hard werken, maar we hebben de deadline gehaald. De betaling laat nog op zich wachten.....

- top / home -

In juni hebben we een marktonderzoek laten uitvoeren, dankzij financiering van het Small Grants Programme van de UNDP. We hebben onderzocht of er interesse is in meubilair van hergebruikmaterialen, zoals pallethout, autobanden en zelfs gereedschappen. Er zijn 500 mensen ondervraagd, op verschillende lokaties in de stad. De meeste geïnterviewden reageerden enthousiast op het thema van het onderzoek. Mensen vonden het goed dat er zo minder afval zal zijn, waren positief over Stichting Unu Pikin en stonden niet negatief tegenover onze prijsindicaties. Dus hip hergebruik is een goed idee. Wordt vervolgd?

- top / home -

Axel Zijp is de jongens van de werkplaats iets nieuws komen leren: houtdraaien. Hij heeft in Nederland machines en gereedschappen verzameld en naar Suriname opgestuurd. In februari is hij samen met zijn vrouw Rina naar Suriname gekomen en 6 weken hebben ze zich op allerlei manieren ingezet.Ze hebben meegeholpen tijdens de boekenmarkt en opendag en hebben bezoeken gebracht aan andere sociale organisaties.

De lessen gingen over veiligheid, het goed gebruik van de beitels, het maken van diverse vormen en objecten, en werken met verschillende houtsoorten. De jongens vonden het erg leuk om te doen en hebben veel geleerd.

- top / home -

De kleuters van de OS Tammengaproject kunnen bijna niet wachten tot dat de heren klaar zijn. Ze willen heel graag gebruik maken van hun nieuwe speeltuin met wipplanken, schommels, glijbaan en speelwinkeltje. Goudwinningsbedrijf Iamgold/Rosebel Goldmines heeft het verzoek van de kleuterschool ingewilligd en bij Unu Pikin de inrichting voor de speeltuin besteld.

Bij de productie en plaatsing is natuurlijk rekening gehouden met de veiligheid van de kinderen: alles staat verankerd, zachte ondergrond, banden als stootkussens. Alles in orde? Spelen maar!

- top / home -

De afgelopen periode hebben vier jongens in de werkplaats stage gelopen: twee via de Thomsonschool voor speciaal onderwijs en twee via Rumas, die zich richt op dropouts. De jongens vonden het erg leuk op de metaalafdeling bij medewerker Kenzo (geel shirt). Kenneth (blauw) is inmiddels in dienst gekomen en werkt afwisselend bij de fietsenafdeling en de metaalafdeling.

- top / home -

Stichting Unu Pikin bestaat 10 jaar en dat vieren we! Tijdens het jubile-umjaar worden er in Suriname verschillende activiteiten gehouden. Zo hebben we een aantal feestmaanden, telkens voor een andere doel-groep, zoals: kinderen, jongeren, fietsers, en nog meer.

In de tweede feestmaand februari 2014 hebben we de Meeloopdagen georganiseerd. Leerlingen van Matoekoe (foto) en de VSO Thomson-straat hebben ieder 2 dagen bij Unu Pikin meegeholpen. Ze hebben samen met de Unu Pikin-medewerkers meubilair opgeknapt, dus ge-schuurd en geschilderd. Ze hebben ook aan een creatief project ge-werkt, en stoeltjes en een tafel omgetoverd tot kunstobjecten.

Het meubilair hadden we gekregen van de Julianacrèche, in het centrum van Paramaribo. Zij hadden dit meubilair al lange tijd opgeslagen om ooit eens weg te kunnen geven. Zij kwamen er zelf niet aan toe om het op te knappen, dus hebben wij dat gedaan.

Vertegenwoordigers van Betheljada (opvang voor kinderen met een beperking) en Lotjeshuis (tehuis voor ondervoede en verwaarloosde kinderen) zijn gekomen om iets te vertellen over hun instelling. En ze konden meteen het mooie meubilair bekijken en een keuze maken. Maar ook de Mr Huberstichting (voor kinderen met een beperking) had interesse!

In maart is het laatste meubilair geleverd. In dit project hebben de mensen van Unu Pikin, samen met de jongeren van Matoekoe en de Thomsonschool de kinderen van het Lotjeshuis en de Huberstichting blij gemaakt, met materiaal van de Julianacrèche. Een hele mooie samenwerking.

Op de foto's zie je de groep van Matoekoe samen met een aantal Unu Pikin-medewerkers, twee leerlingen van Matoekoe die aan een babybox worden, drie leerlingen van de Thomsonschool die stoer op de foto willen en de mooie kunst-stoeltjes.

- top / home -

Uit Nieuwsbrief nummer 16:

De afgelopen 6 maanden is er in de werkplaats weer hard gewerkt. Er waren 'eigen opdrachten', zoals de inrichting van een educatieve ruimte en maar liefst 3 bibliotheken. Maar we hadden ook opdrachten van anderen

Zo hebben we voor de Nationale Stichting Blindenzorg een speelhuisje met glijbaan gemaakt. Er waren heel wat handen voor nodig om het op de truck te laden, maar het was een mooi gezicht die truck weg te zien rijden. (foto boven)

Er is meubilair gemaakt voor SOOS (HBO opleidingen economie, marketing etc), voor een aantal crèches van SBEC (St. Beheer en Exploitatie Crèches), voor de Suriname International School en de scholen van de Evangelische Broedergemeente Suriname. Ook Stichting Kow Taki Makandi heeft kleuter-meubilair laten maken. Dat is een regionale organisatie die de belangen van de Aucaanse gemeenschap in het Cotticagebied behartigt. En we hebben mooie vierkante tafels gemaakt voor het restaurant van de horeca-opleiding van de praktijkschool in Brownsweg, Brokopondo Centrum.

Nog verder het binnenland in, aan de Gran Rio, ligt Kajana, waarvoor schoolmeubilair is gemaakt. En er is meubilair gemaakt voor de ict-ruimte in Nieuw Aurora aan de Boven-Surinamerivier. Dankzij fondsenwerving via de site van de 1%Club heeft Stichting Sabi de inrichting kunnen financieren, als onderdeel van een groter project.

Foto: Denzel schildert de zittingen in allerlei kleuren.

- top / home -

In juni heeft Stichting Unu Pikin de Sociability Award 2012 ontvangen. Deze prijs wordt elk jaar uitgereikt aan het bedrijf dat een sociaal gezicht laat zien voor zijn medewerkers of klanten. Stichting De Drie Ankers organiseert deze uitreiking nu voor de 4e keer. Eerdere prijswinnaars waren houtbedrijf Ramson, De Surinaamse Bank en Lo Tan Loy Bodyshop. Dit jaar werd de award aan ons uitgereikt, omdat we ontwikkelingskansen geven aan jongeren die dat elders niet zo makkelijk krijgen.

De overhandiging werd vooraf gegaan door een aantal toespraken van afgevaardigden van de Ministeries van Onderwijs, van Sociale Zaken en van Sport en Jeugdzaken. Directeur Susanne Dekkers mocht de award in ontvangst nemen. Zij deed dit namens de medewerkers: "Om een goed team te zijn, heb je elkaar nodig: alleen samen kunnen we het doen." En daarna op de foto!

- top / home -

Uit Nieuwsbrief nummer 15:

In oktober zijn de medewerkers van Stichting Unu Pikin getrakteerd op een bedrijfsuitje naar Overbridge. Alle vaste medewerkers Xaverio, dhr Monkou, Diego, Dwight, dhr Fullington, dhr Vincent, Romario, Jorch (beter bekend als Wienne), Rivesh, Greg en Susanne, de vakantiewerkers Siegfried en Ryaen, vrijwilligers Jouke en Bram, leerling Giorgio en bestuursleden mevr Dekkers en dhr Verwey hebben een leuke dag gehad. Albert Verwey was voor het eerst mee en was getroffen door de onderlinge hulpvaardigheid.

In december heeft mevrouw Jurrian Dekkers, initiatiefnemer van Stichting Unu Pikin zich terug getrokken als directeur. Dochter Susanne, die de laatste jaren alle taken op zich had genomen, is door het bestuur officieel aan-gewezen als nieuwe directeur van de stichting. Om ook officieel betrokken te blijven is Mevr Dekkers toegetreden tot het Nederlandse stichtingbestuur.

In januari hebben we na 4,5 jaar afscheid genomen van een van de vaste medewerkers. Romario is als lasser bij Haukes gaan werken. Dat is een groot transport- en constructiebedrijf met opdrachten ver weg in het binnenland van Suriname. Een mooie voortzetting van zijn carrière.

Het grootste nieuws van de afgelopen 6 maanden is dat de werkplaats bijna 4 maanden zonder George Monkou heeft moeten draaien. Door een vervelende aandoening aan zijn voet kon de manager niet naar de werkplaats komen. Met pijn in zijn hart (en voet) zat hij thuis. Gelukkig hebben de medewerkers het samen goed opgevangen, want de opdrachten liepen gewoon door.

- top / home -

Uit Nieuwsbrief nummer 15:

Er zijn weer heel wat opdrachten uitgevoerd voor particulieren en organisaties. Zo hebben we terrasstoelen opgeknapt voor Stichting De Waterkant. Deze klant was al enige tijd op zoek naar een oplossing voor de ongeveer 100 gebroken zittingen. Hij zei dat als het bij ons niet zou kunnen, het dan nergens zou lukken. Maar het is gelukt!

Net na de vakantieperiode waren er een paar grote bestellingen, oa van Arya Dewaker en de EBGS, twee schoolbesturen met een groot aantal scholen onder zich. Toen werd het schuren en schilderen echt lopendebandwerk, zoals je kunt zien op de foto van de rugleuningen. Ook hebben we meubilair gemaakt voor de crèche in Pikin Slee (Boven-Suriname) en speciale bed-banken voor Kinderdagverblijf De Paddestoel. Bijzondere opdrachten waren een lockerkast voor Kinderhuis Samuel en een complete inrichting voor een speeltuin te Boxel.

De mensen van de EBGS (Evangelische Broeder Gemeente Suriname) kwamen de tafels en stoelen met een pickup-truck halen. Maar het was zoveel, dat ze een aantal keer moesten rijden. Om toch zo efficient mogelijk te werken, werden de stoeltjes zelfs op de achterbank gezet(foto).

- top / home -

In de sociale werkplaats wordt meubilair voor scholen en instellingen gemaakt. De jongeren werken aan tafels, stoelen, kasten, spelmaterialen, eigenlijk alles waar vraag naar is. Zolang het van hout en metaal is, kunnen ze het maken.

De laatste tijd zijn er weinig grote bestellingen vanuit scholen gekomen. Een mogelijke verklaring daarvoor is het grote aantal container-ladingen met meubilair dat recent van Nederland naar Suriname is verscheept. Natuurlijk is dat niet echt erg, want zo kunnen heel veel scholen geholpen worden, en krijgen de kinderen les in een fijne leeromgeving. Dat is tenslotte een van de doelstellingen van Stichting Unu Pikin.

Maar wij willen graag tegelijk meerdere doelen bereiken. Door mensen aan het werk te hebben in de meubelfabriek, kunnen zij een inkomen verdienen. Daarbij richten we ons voornamelijk op mensen die elders weinig kansen zouden krijgen, zoals mensen met een beperking. En doordat er in de fabriek meubels worden gemaakt, moeten er grondstoffen zoals triplex, meubelbuis en verf aangeschaft worden. Door die inkopen ondersteunen we de Surinaamse economie en kunnen ook anderen een graantje meepikken.

Gelukkig zijn er toch flink wat opdrachten geweest van particulieren en organisaties. Zo hebben we peutermeubilair gemaakt voor Stichting Beheer en Exploitatie Crèches (SBEC) en voor Preyskoro, waar jonge kinderen worden opgevangen en begeleid, voordat ze naar de kleuterschool gaan. Het bedrijf Interfood heeft werkkrukken besteld en voor de scouting hebben we een aantal mooie grote gereedschapskisten geproduceerd. Voor het internaat Siswa Tama zijn stoelen en groepstafels gemaakt. Voor de Mytylschool hebben we ook groepstafels gemaakt, maar dan hele grote, van 3 meter lang. Dankzij financiële ondersteuning van Digicel konden zij hun keuken helemaal opnieuw inrichten.

Voor Stichting Herstelling wordt er gewerkt aan de inrichting van 3 speel-tuinen voor Preyskoro. Dit was een leuke klus: 3 hobbelpaarden, 3 zand-bakken, 3 picknick-huisjes en 3 schommels met glijbaan. Nu moeten de objecten nog geplaatst worden, wat ook een leuke uitdaging zal zijn. Op de foto hiernaast zie je de eerste zending. De gereedschappen gaan mee, want alle objecten verlaten als bouwpakket de werkplaats, waarna ze op locatie worden opgezet. Even puzzelen…

- top / home -

In januari 2007 is de sociale werkplaats van Stichting Unu Pikin officieel in gebruik genomen. De toenmalige First Lady Mevrouw Venetiaan-Vanenburg heeft de openingshandeling verricht. Nu, 5 jaar later wordt de meubelfabriek uitgebreid met fietsenreparatie en -verkoop. Opnieuw heeft Mevrouw Venetiaan een rol gespeeld tijdens de hier aan gekoppelde feestelijkheden.

Er werken momenteel 12 vaste medewerkers in de werkplaats, waarvan meer dan de helft een beperking heeft. Dit zijn jongeren met een verstandelijke, visuele en/of lichamelijke beperking, die in het bedrijf hun steentje bijdragen aan het vervaardigen van meubilair voor scholen en andere instellingen. Directeur Jurrian Dekkers-Visch: "Beter kunnen we het over 'steen' hebben, want in de afgelopen 5 jaar is Stichting Unu Pikin dankzij de inzet van de medewerkers erg gegroeid. Dit willen wij graag vieren."

Om nog meer mensen met een beperking kans op een goede arbeidsplaats te bieden, is de meubelfabriek uitgebreid met een fietsen-reparatiewerkplaats, dankzij een financiële bijdrage van Skanfonds. In deze werkplaats worden jongeren met een grote afstand tot de arbeidsmarkt opgeleid tot junior of volwas fietsenmaker. Na hun individuele leer-werk-traject worden zij bemiddeld naar een reguliere werkgever.

Feestdag

Op 20 januari was het zover. Ruim 100 gasten hebben naar verschillende toespraken geluisterd, van de voorzitter Humbert Prade, van manager George Monkou (foto 1) en van directeur Jurrian Dekkers. De oud-voorzitter Henk Peneux werd, evenals een aantal medewerkers, in het zonnetje gezet.

Daarna werd de openingshandeling verricht door Liesbeth Venetiaan. Door een fietsbel te bellen gaf zij het startsein om de 'show-fiets' te onthullen. Dit gebeurde onder toeziend oog van fietsenmaker Vincent Monkau en Jurrian Dekkers (foto 2). Zo was Unu Pikin Fietsen officieel geopend. Toen de pagara werd afgeschoten, een 10 meter lange sliert rotjes (foto 3), hielden veel mensen hun handen voor hun oren. Ook de leden van het Politiecombo, die het geheel muzikaal ondersteunden, zochten een veilig heenkomen. Na de Unu Pikin-taart konden de gasten de werkplaats bezoeken. Ze keken hun ogen uit in de speciaal voor deze dag opgestelde showroom.

Na afloop van de feestochtend was er nog een verrassingsbedrijfsuitje voor de medewerkers en vrijwilligers (foto 4). Zij hadden de dagen voorafgaand aan het feest extra hard gewerkt en hadden wel een uitje verdiend.

- top / home -

Uit Nieuwsbrief nummer 13:

We zouden het haast vergeten, maar de hoofdactiviteit van Stichting Unu Pikin is nog steeds het maken van schoolmeubilair in de sociale werkplaats. Ook deze periode hebben we weer heel wat leuke opdrachten gehad. Zo hebben we meubilair gemaakt voor een nieuwe bibliotheek/mediatheek in Pamboko, een dorpje in het binnenland van Suriname. Dit hebben wij uitgevoerd in opdracht van de Pater Ahlbrinck Stichting, die het resultaat zo leuk vond dat ze een foto van de bieb gebruikt hebben op hun kerstkaart.

De PAS was uitvoerder/begeleider van het project te Pamboko en is sinds 1968 actief in het binnenland. Treintje en Wouter Bos hebben oa. de inrichting van deze mediatheek gefinancierd. (bron: PAS)

Verder hebben we peutermeubilair en -speelgoed gemaakt voor het kinderpaviljoen van 's Lands Hospitaal. Opnieuw hebben we schoolmeubilair gemaakt voor het schoolbestuur van Arya Dewaker. De directeuren van de verschillende scholen konden aan de hand van een aftekenlijst hun meubilair bij ons ophalen. Ook hebben we stoelen gerepareerd voor technisch bedrijf Remacon en nieuwe stoelen gemaakt voor vakantieressort Botopassie. Deze laatsten moesten, net als het meubilair voor Pamboko, in een korjaal over de rivier hun bestemming bereiken.

- top / home -

Uit Nieuwsbrief nummer 12:

De schoolmeubilairwerkplaats in Paramaribo wordt een sociale werkplaats genoemd. Maar wat maakt een werkplaats nou 'sociaal'? In het geval van Unu Pikin betekent dit dat er arbeidsplaatsen worden geboden aan mensen die wat extra steun kunnen gebruiken. Het gaat om jongeren met een verstandelijke, lichamelijke of sociale beperking, die het alleen met extra aandacht kunnen redden in een bedrijf. Voor een paar medewerkers is het werk vooral een nuttige dagbesteding, maar de meesten leveren echt werk af en doen voor niemand onder.

De afgelopen periode is meubilair geleverd aan crèche 't Kindje, die die leuke kubusstoeltjes had besteld. Verder is geleverd aan oppashuis De Lelies waarvoor een mooi spelobject is gemaakt, aan het Revalidatie Centrum van het Academisch Ziekenhuis en aan Remacon. Dat is een bedrijf dat een groot aantal krukken wilde die in hoogte verstelbaar moesten zijn, lekker moesten zitten en van stevig materiaal moesten worden gemaakt. Het was een echte uitdaging om deze te ontwerpen en te maken.

Inmiddels is er een uitgebreid assortiment van meubilair en spelobjecten en regelmatig komt er iets nieuws bij. Dan wordt vaak een extra exemplaar voor de showroom gemaakt. Nu wordt er gewerkt aan een fotoboek om te laten zien wat we allemaal kunnen maken. Dat de werkplaats een bedrijf is, is duidelijk. De werkplaats bestaat zonder subsidie en moet écht produceren om deze arbeidsplaatsen te kunnen handhaven. Manager George Monkou noemt de sociale werkplaats niet voor niets 'De Fabriek'.

- top / home -

Uit Nieuwsbrief nummer 12:

Rivesh heeft twee jaar geleden stage gelopen bij Stichting Unu Pikin. Inmiddels werkt hij al weer bijna 1,5 jaar in de werkplaats. Sinds kort gaat hij elke dinsdagmiddag naar een computertraining van de Nationale Blindenzorg Suriname. Rivesh is slechtziend, maar dat houdt hem niet tegen.

Diego werkt 2 jaar bij ons. Hij heeft een lichamelijke en visuele beperking, en bleek een waardevolle medewerker voor de werkplaats te zijn. Hij was alleen in Frans-Gyana naar school geweest, maar vrijwilliger Marjon leerde hem Nederlands lezen en schrijven. Nu gaat Diego samen met Rivesh naar de computertraining.

Ook medewerker Biondi laat zich niet uit het veld slaan door zijn visuele beperking. Met 'het veld' wordt het deelnemersveld van de atletiekwedstrijden bedoeld. Biondi is namelijk bezig met de voorbereidingen voor de komende Paralympics. Deze jongemannen zijn goed op weg!

Foto's: Rivesh worstelt met een doos met muizen. Dat is nog lastiger als je slechtziend bent. Biondi gebruikt de meetstok om de binnengekomen stoeltjes op maat te sorteren.

- top / home -

Uit Nieuwsbrief nummer 11:

In de sociale werkplaats in Paramaribo werken jongeren die wat extra steun kunnen gebruiken, zoals mensen met een beperking, of jongeren die werk moeten combineren met hun school. In de werkplaats wordt oud schoolmeubilair opgeknapt en nieuw meubilair gemaakt voor scholen en instellingen.

De afgelopen periode is er voor het Rooms Katholieke Basis Onderwijs weer meubilair gerenoveerd én zijn er 1000 nieuwe items gemaakt. Het RKBO verdeelt deze vervolgens onder hun scholen, verspreid over het hele land. Stg Uw Kinderen Onze Zorg heeft voor hun crèche zachtroze en -blauwe peuterstoeltjes laten maken en de mensen van t Kindje hebben juist voor de felle kleuren rood, groen, geel en blauw gekozen. De Openbare School Flu II vroeg kasten waarin de kleutertjes hun schooltassen kunnen opbergen. Hiervoor hebben we van één hoge kast twee lage kasten gemaakt.

Stichting Equalance heeft opdracht gegeven meubilair en houten speelgoed te maken voor Kayapati, een dorpje aan de Boven Suriname Rivier. Deze spullen zijn eerst met de truck en het laatste stukje met de korjaal (houten boot) naar het dorp gebracht. Een hele onderneming.

- top / home -

Uit Nieuwsbrief nummer 11:

Stichting Unu Pikin is partner in een project gericht op het vergroten van arbeidskansen voor mensen met een beperking. Het project met de naam REFIT wordt uitgevoerd in samenwerking met een aantal Nederlandse partners (oa Bartimeus) en Surinaamse partners (oa het Revalidatie Centrum en NSBS Blindenzorg). Om al onze medewerkers een veilige werkplek te bieden is binnen REFIT een RI&E uitgevoerd.

Een Risico Inventarisatie en Evaluatie brengt in beeld welke mogelijke gevaren er op de werkvloer zijn. Er zijn geluidsmetingen gedaan, de verlichting is bekeken en de algemene veiligheidsaspecten (nooduitgangen, brandblussers, ehbo-voorzieningen) zijn geïnventariseerd. Sommige zaken waren prima in orde, maar andere toch wat minder. Vooral de verlichting kon heel wat beter.

Onze grote loods werd verlicht met een aantal tl-buizen. Volgens de metingen was dit echter onvoldoende om goed bij te kunnen werken, zeker voor mensen met een visuele beperking. Inmiddels zijn 3 grote industriële lampen opgehangen. Vonden we het eerst niet zo heel erg nodig, nu vragen we ons af hoe we ooit in die donkerte hebben kunnen werken!

Foto's: Winne is een "REFITer". Binnen het bedrijf werkt iedereen naar vermogen en wordt waar nodig ondersteund door de collega's.

- top / home -

Uit Nieuwsbrief nummer 10:

DEEL I

De werkplaats wordt regelmatig bezocht door vakantiegangers. Dit zijn vaak mensen die via-via bij ons terechtkomen en graag meer willen zien dan de gezellige stad Paramaribo en het mooie tropische bos. We geven hen graag een rondleiding door het bedrijf om hen te laten zien waar we mee bezig zijn.

Enkele uitspraken uit het gastenboek:

"Beste mensen, jullie zijn goed bezig."
"Wat héérlijk om hier even rond te mogen kijken."
"Een mooie lokatie met prettige mensen, die heel goed werk doen."
"Wat fijn dat kinderen zo onder betere omstandigheden onderwijs kunnen volgen."
"Dhr Monkou is de koning van de meubelrenovatie!"
"Heel veel succes met Unu Pikin, een WERELDBEDRIJF."

DEEL II

We ontvangen ook regelmatig Surinaamse bezoekers en ook zij krijgen een rondleiding door het bedrijf. Zo zijn in juli leerlingen van de Mytylschool op bezoek geweest. Op de Mytylschool zitten kinderen met een lichamelijke beperking. De leerlingen hebben een kijkje in de werkplaats genomen om zich te oriënteren op technische beroepen. Ze hebben een aantal werkzaamheden gezien, zoals schilderen, buigen en lassen. En ze hebben zelf mogen schuren, tot tevredenheid van 'Baas' Xaverio.

- top / home -

Uit Nieuwsbrief nummer 10:

In de sociale werkplaats wordt oud schoolmeubilair gerenoveerd. De scholen doen bij ons een bestelling en brengen bij levering hun oude meubilair naar de werkplaats. Ze krijgen dus niet hun éigen opgeknapte spullen terug, maar meubilair dat we van andere scholen hebben ontvangen. Anders zou een school een tijd zonder tafels en stoelen moeten functioneren, en dat gaat natuurlijk niet. Maar soms brengt de ene school alleen kleine tafels en stoelen, terwijl de volgende school groot formaat wil hebben. Dan is er een probleem, maar gelukkig hebben we daar inmiddels een oplossing voor.

Renoveren: De schooltafels en -stoelen krijgen nieuwe zittingen, rugleuningen en tafelbladen. Het oude framewerk wordt ontroest en van een nieuwe verflaag voorzien. Dit is het renovatieproces van oud schoolmeubilair.

Nieuw meubilair: Steeds vaker wordt ook het oude framewerk vervangen door nieuwe meubelbuis. Hierdoor zijn we niet meer beperkt tot de voorraad van oude tafels en stoelen, maar kunnen we elke gewenste afmeting maken. Toch blijven we zo veel mogelijk hergebruiken, omdat we dat nog steeds een mooi uitgangspunt vinden: duurzaam bezig zijn.

- top / home -

Uit Nieuwsbrief nummer 10:

De sociale werkplaats heeft geen winstoogmerk, waarbij de opbrengsten wel de kosten moeten dekken. Daarnaast wordt er gekeken naar de kwaliteit en duurzaamheid van de producten. Iets moet 'kindbestendig' zijn. Daardoor lijken te prijzen soms toch wat hoog. Maar om ook de kleine portemonnee tegemoet te komen, hebben we 'flexibele betalingsregelingen'. Dan kan er gespreid betaald worden voor de inrichting van de crèche van Stichting Kiddies, of gespaard worden voor een degelijk hobbelpaard voor Oppashuis De Lelies. Daarnaast geven we regelmatig meubilair weg, zoals elders op de website staat vermeld.

Wil je een organisatie stuenen of wil je ons de kans geven zo veel mogelijk organisaties te helpen, steun ons dan met een financiële bijdrage.

- top / home -

Uit Nieuwsbrief nummer 9:

Stichting Unu Pikin heeft als sociale werkplaats jongeren in dienst die extra steun kunnen gebruiken. Sinds een paar maanden zijn er twee nieuwe medewerkers, beiden met een lichamelijke beperking. Edgar (32) heeft al eerder gewerkt, maar Diego (23) begint zijn carrière bij ons. En dan gebeuren er veel dingen voor de eerste keer. De eerste keer salaris ontvangen, de eerste keer kerstfeest met de collega's, de eerste keer op de foto. Diego wordt gebracht en gehaald door zijn familie. Hij heeft hen een rondleiding gegeven door het bedrijf, want hij is erg trots op zijn eerste baan.

Deze medewerkers zijn bij ons gekomen dankzij bemiddeling van jobcoaches. Dit is onderdeel van twee projecten (REFIT en Coaches@Work), waarbij er gewerkt wordt aan het vergroten van arbeidskansen van mensen met een beperking. Deze projecten worden gefinancierd uit het Twinningfonds van de Nederlandse overheid.

- top / home -

Uit Nieuwsbrief nummer 9:

De afgelopen periode hebben we grote en kleine opdrachten gehad. Heel wat kleine opdrachten kregen we in oktober, toen de scholen net weer begonnen waren. Er kwamen toen ouders naar de werkplaats die voor hun kind een tafel en stoel kwamen kopen. Anders konden zij niet naar school.

De meeste opdrachten zijn niet zo aan tijd gebonden. Zo hebben we reparaties uitgevoerd voor het Revalidatie Centrum en de Mytylschool. Zij hebben hun speciale tafels en stoelen door ons laten opknappen.

De RKBO levert een continue stroom van oud meubilair aan, dat wij in de werkplaats weer als nieuw maken. Voor de scholen van Arya Dewaker hebben we nieuw meubilair gemaakt. Dit is een overkoepelend schoolbestuur van Hindustaanse scholen verspreid over Paramaribo. En we hebben nieuw educatief materiaal gemaakt, waaraan een apart artikel is gewijd, elders op de website genaamd: Veelkleurige vormenkist.

Voor Stichting Projekten Protestants Christelijk Onderwijs gaan we boxen en peutermeubels maken. Dit meubilair is bestemd voor organisaties die bezig zijn met voorschoolse opvang in de wijk Abrabroki. In deze achterstandswijk in Paramaribo is de Stichting Projekten vanaf 2008 bezig met het project Change for Children. Een belangrijke goal van dit project is om de ontwikkelingskansen van kansarme kinderen te verbeteren. Daar willen we natuurlijk graag een bijdrage aan leveren.

- top / home -

Uit Nieuwsbrief nummer 9:

Het renovatieproces van de tafels en stoeltjes is nuttig maar tijdrovend. En er blijven altijd verbeterpunten bestaan. Sinds een half jaar maken we gebruik van een handmatig buigapparaat. Dat betekent dat we niet meer alleen afhankelijk zijn van het oude materiaal dat wordt aangeleverd, maar dat we ook nieuwe meubels kunnen maken, in elk gewenst formaat.

De jongens van de metaalafdeling buigen de stoelframes op 6 punten. Op de foto is Luciën bezig met een tafelframe, dat is wat eenvoudiger. Werkleider Monkau heeft op mallen aangetekend hoe de hoeken moeten zijn. Het buigen van de frames is dan ook een precies werkje dat veel kracht vraagt.

Om het werk te verbeteren, hebben we een elektrische buigmachine aan-geschaft. Deze is nu onderweg van Nederland naar Suriname. Tot die tijd doen we het nog met mankracht.

- top / home -

Uit Nieuwsbrief nummer 9:

Naast schoolmeubilair wordt er in de sociale werkplaats ook steeds meer educatief spelmateriaal gemaakt, zoals puzzels of poppenkasten. Voor de Stichting Beheer en Exploitatie Crèches is er gewerkt aan twee grote opdrachten. Deze stichting beheert 14 crèches in Paramaribo en wilde voor elke crèche materiaal bestellen. Dus alles 14 x.

Aan de hand van een voorbeeld is de Makishibai gemaakt. Dit is een Japanse vertelkast, waar de verteller een voordracht houdt en de toehoorders naar grote prenten in de kast kijken. Deze prenten kunnen tijdens het verhaal gewisseld worden, zodat zij als illustratie het verhaal ondersteunen.

Ook is voor de SBEC een veelkleurige vormenkist gemaakt, met grote, kleine, dikke en dunne vierkanten, cirkels, driehoeken en rechthoeken. Peuters kunnen zo begrippen als groot en klein leren en oefenen met het benoemen van vormen en het herkennen van kleuren. Het maken van deze kisten was heel veel werk, want elke kist bevat 48 stukjes, die allemaal met de hand gezaagd en geschilderd zijn. En elke kist zelf bestaat ook nog eens uit zo'n 20 onderdelen.

- top / home -

Uit Nieuwsbrief nummer 8:

Naast alle bijzondere projecten werd er natuurlijk ook gewerkt aan het renoveren van oud schoolmeubilair. Dat is tenslotte de basisactiviteit van Stichting Unu Pikin. Een paar voorbeelden: voor de OS Houttuinen en OS Lust en Rust zijn er heel wat tafels en stoelen verwerkt. De RKBO levert regelmatig meubilair aan, wat in de werkplaats wordt gerenoveerd. Op de OSII Geyersvlijt is er voor Combiwel een pré-schoolklas ingericht, compleet met een speelkeukentje. Verder is het kantoor van Stichting De Drie Ankers ingericht met tafels en kasten. Deze keer niet in onze standaard kleur bruin/oranje, maar in zakelijk grijs.

Dankzij vrijwilligers kunnen de leveringen sneller plaatsvinden. Thijs heeft 4 maanden bij ons gewerkt, en ook de Duitse Valerie en de deelnemers van SuriSamen hebben hun bijdrage geleverd. Daarnaast lopen Morcio en Rivesh stage. Zij zijn beiden slechtziend en vinden het heel leuk technisch bezig te zijn. Rivesh was helemaal trots toen hij van zijn broer een mooi ketelpak (overall) had gekregen.

- top / home -

In april heeft Stichting Unu Pikin op de beurs gestaan. Op de 'Made in Suriname' beurs konden de bezoekers 5 dagen lang allerlei Surinaamse producten bekijken en uitproberen: planten, wijnen, panji's, muziek, etc. Ook bij de stand van Unu Pikin konden dingen worden uitgeprobeerd. Zo kwamen er vaak kinderen het hobbelpaard testen en wilden mensen graag plaatsnemen aan onze hardhouten picknick tafel.

De meeste producten hadden een naam gekregen van een medewerker die daaraan had gewerkt. Zo is er het Keukentje Xaverio, Baddoekenrek Shilton of de Lage kast Fürgill. De meeste producten stonden op de folder die speciaal voor de beurs is gemaakt.

Op de eerste dag werd Susanne Dekkers geïnterviewd en konden mensen live op tv zien wat er in de stand stond. De dagen daarop vertelden bezoekers regelmatig dat ze speciaal voor Unu Pikin kwamen. De jongeren waren er trots op om over hun werk te vertellen.

Naast het meubilair waren er nog wat kleinere producten, zoals plantenbakken en schoenenrekjes. Ook zijn er heel wat houten knikkerspelletjes verkocht. Dit lieten we vóór de stand zien, als een soort balletje-balletje, maar dan zonder gokken!

Op de beurs hebben we ook het boek 'Jorka Torie 2' van Radjindre Ramdhani verkocht, een heel eng boek vol met Surinaamse spookverhalen. Een deel van de opbrengst is voor Unu Pikin.

- top / home -

Uit Nieuwsbrief nummer 7:

De sociale werkplaats van Unu Pikin is begonnen in twee klaslokalen van een school in Paramaribo. Een verhuizing naar een speciaal voor Unu Pikin gebouwde werkplaats volgde. In januari 2009 is de werkplaats al weer 2 jaar succesvol bezig op de huidige locatie. Bovendien bestaat Unu Pikin Suriname inmiddels 5 jaar. Tijd voor een feestje!.

Op de foto meneer Monkou en kleinzoon Fürgill aan het werk met het frame om de losse onderdelen van de stoeltjes in elkaar te zetten. Dit was het eerste stoeltje dat op deze manier werd gemaakt, dus dat moest worden vastgelegd met een foto.

wat gebeurt er in de werkplaats?

- In de werkplaats werken jongeren die anders geen inkomsten zouden hebben, zoals studenten die zelf in hun levensonderhoud moeten voorzien of jongeren met een sociale beperking. Er werken 18 mensen in de werkplaats. Sommigen werken alleen de ochtenduren en anderen alleen in het weekend en de schoolvakanties. En dan zijn de Nederlandse vrijwilligers er natuurlijk ook nog.

- Op dit moment komen er elke maandag 5 slechtziende leerlingen van de Louis Braille school stage lopen. Ze schuren of schilderen en doen ervaring op met zaken als werkdruk, leiding accepteren en omgaan met collega’s. De sociale werknemersvaardigheden, dus.

- Elke keer als er nieuw gereedschap is, probeert werkleider George Monkou dit direct zo goed mogelijk te benutten. Sinds kort zijn we in het bezit van een apparaat om stoelpootjes mee te buigen. Monkou heeft meteen een frame ontworpen, waar de losse pootjes in geplaatst worden en zo op de juiste manier vast gelast kunnen worden.

- De jongeren van Kijk Ons Eens hebben in de werkplaats gefilmd. Tijdens het interview met Monkou vertelde hij dat hij zichzelf niet alleen als manager of werkleider ziet, maar ook als docent, als opvoedkundige en zelfs als vader die de jongeren mag begeleiden.

opdrachten van de afgelopen tijd

- Er is meubilair gemaakt oa. voor de Ansanischool, het Sint Vincentiusziekenhuis en de school van Djumu aan de Boven Surinamerivier, in het binnenland van Suriname.

- Ook hebben we weer een speelhuisje en een schommel afgeleverd, deze keer aan kindertehuis Huize Campagne.

- De A.R. Einaarschool heeft gerenoveerd meubilair ontvangen dankzij twee scholen uit Rotterdam: de Van Asch van Wijckschool en de Koningin Wilhelminaschool.

- Ook de St. Thaddeusschool hebben we van gerenoveerd schoolmeubilair voorzien. Deze school heeft als donor Stichting Peu et Content uit Tilburg voor wie we eerder de Peu et Contentschool onder handen hebben genomen. De kleuterklassen van de St. Thaddeusschool worden geheel gerenoveerd. Bij de andere klassen wordt per klas bekeken wat er aan tafels en stoelen nodig is.

- top / home -

Uit Nieuwsbrief nummer 7:

De medewerkers zijn geïnterviewd door stagiair Wouter, die voor Unu Pikin onderzoek doet naar naschoolse kinderactiviteiten in Suriname. Maar hij doet dus ook dit soort 'onderzoek'.

Suesan (18 jaar) werkt als lasser. Ze is via haar school bij Unu Pikin terecht gekomen. Suesan heeft pas de opleiding metaalbewerking aan de S.A.O. voltooid.
"Ik zou eerst bij een ander bedrijf gaan werken, maar dat was erg zwaar werk. Het werk hier is veel beter te doen, dus is de school gaan praten met meneer Monkou. Ik ben toen op sollicitatiegesprek gekomen en ik kon gelijk beginnen. Sinds 2 maanden ben ik nu hier aan het werk."

Wat is je belangrijkste taak in de werkplaats?
"Dat is lassen, waarvoor ik ook mijn opleiding heb afgerond. De schoolmeubelen die wij opknappen moeten goed in elkaar gezet worden, dus er is genoeg laswerk voor mij te doen."

Hoe bevalt het werk je tot nu toe?
"Het bevalt me goed! Ik werk hier nu 2 maanden en m’n collega’s zijn een soort broers en zussen voor me. Dat komt denk ik ook omdat we allemaal nog jong zijn."

Wat zijn je toekomstplannen?
"Ik zou later graag een eigen bedrijf willen starten in de lasconstructie, maar dat gaat veel geld kosten en is niet makkelijk. Hier kan ik ervaring opdoen en alvast een gedeelte sparen."

Van wie kun je nog veel leren, en wat is dat dan?
"Van meneer Monkou. Als ik iets fout heb gedaan laat hij me zien hoe ik het goed moet doen, en daar leer ik van. Van de week heb ik tijdens het boren per ongeluk een gat in een werktafel gemaakt, haha. Dat was niet zo slim, maar zulke dingen kunnen gebeuren als je aan het werk bent."

Roxan (19 jaar) verdeelt de taken. Ze zit op de avondschool, in de 3e klas Mulo. Een vrijwilliger die bij Unu Pikin werkte, wist dat Roxan een baan zocht en heeft haar in oktober 2006 voorgesteld aan mevrouw Dekkers.
"Ik heb toen een gesprek met haar gehad en ben een weekje komen kijken of dit werk iets voor mij was. Na die eerste week wist ik dat dit een leuke plek was om te komen werken."

Wat is je belangrijkste taak in de werkplaats?
"Ik heb een leidinggevende functie. Meneer Monkou krijgt de opdrachten binnen die wij als team moeten uitvoeren. Hij geeft de opdrachten aan mij door en ik bespreek ze met mijn collega’s, om zo de taken te verdelen. Daarnaast werk ik natuurlijk zelf ook mee met de werkzaamheden die moeten gebeuren. Ik leer veel van meneer Monkou, hij heeft veel verstand van alle dingen die hier moeten gebeuren. Ik zou graag nog een keer van hem willen leren lassen. Maar ik leer ook van andere collega’s, eigenlijk leren we van elkaar door gewoon samen te werken."

Wat is je grootste blunder die je tijdens je werk hebt gemaakt?
"Ik heb laatst de zitting van een schoolstoeltje prachtig oranje geverfd. Toen ik er mee klaar was en het wilde laten drogen in de zon kwam ik erachter dat ik de onderkant had beschilderd in plaats van de bovenkant!"

Xaverio (27 jaar) heeft geen vaste taak maar is een echte all-rounder. Zijn vader had geïnformeerd of Xaverio aan de slag kon en toen is hij zelf langsgekomen.
"Samen met mevrouw Dekkers en meneer Monkou hebben we afgesproken dat ik hier eerst met een proeftijd aan de slag kon. Nu werk ik hier alweer sinds mei van dit jaar."

Hoe bevalt het werk je tot nu toe?
"Het is leuk werk om te doen en ik heb leuke collega’s, maar soms zou ik willen dat we wat meer apparaten hebben die het werk zouden versnellen. We hebben bijvoorbeeld wel schuurmachines, maar een aantal van ze zijn kapot gegaan. Ik zit er aan te denken om zelf een goede accuboormachine aan te schaffen. Dan kunnen we die door de hele werkplaats gebruiken zonder vast te zitten aan een snoer."

Wat zijn je toekomstplannen?
"Ik denk dat ik later in de bouw ga werken of dat ik wil leren om meubelmaker te worden. Vooral dat laatste lijkt me leuk om te doen omdat ik dan lekker met m’n handen bezig ben en met houtbewerkingmachines te werken."

Van wie kun je nog veel leren, en wat is dat dan?
"Van meneer Fullington. Ik werk veel met hem samen en hij weet precies hoe de machines hier in de werkplaats werken. Omdat ik daar ook graag mee werk is het handig dat ik veel van hem op steek."

Op de vraag wat zijn grootste blunder was, antwoordt hij met een grote lach op zijn gezicht:
"Ik maak bijna geen blunders."

- top / home -

Van de familie van Nes uit Dordrecht hebben we een grote staande zaagmachine gekregen. Het geheel werd als bouwpakket aangeleverd. Maar het in elkaar zetten van alle onderdelen ging eigenlijk heel gemakkelijk. Er waren foto’s gemaakt en daaruit konden we goed opmaken hoe hij er uit moest komen te zien. Jouke en Sirano zijn er wel een tijdje mee bezig geweest, maar het resultaat is geweldig.

Hij wordt regelmatig gebruikt als er grote platen gezaagd moeten worden. Nu moeten we 1000 schooltafeltjes leveren, dat betekent dat er 1000 tafelbladen gezaagd moeten worden. Deze machine maakt zo’n opdracht een stuk makkelijker. We zijn er dus erg blij mee.

- top / home -

Aan de werkplaats is er een extra overkapping gebouwd, om het inregenen tegen te gaan. Dit is nu een gewilde werkplek geworden, onder andere voor het schilderwerk. Dit scheelt in vervelende geuren. Bovendien is daar dankzij de verkoelende wind de temperatuur bijzonder aangenaam.

Bij de werkplaats arriveren regelmatig zeecontainers, gevuld met schoolmeubilair, vanuit Rotterdam. Op ons terrein worden de meubels verdeeld onder vertegenwoordigers van de scholen. In samenwerking met Stichting Schoolhulpprojecten Suriname hebben we een stenen bestrating aangebracht, zodat de zeecontainers zonder problemen bij de werkplaats kunnen staan.

- top / home -

We hebben veel kleine en grote opdrachten voor de renovatie van schoolmeubilair.

Eind november hebben we het Medisch Opvoedkundig Bureau van gerenoveerd meubilair voorzien. Stoelen en tafels, kamerschermen, medicijnkastjes en allerlei (spel-)materiaal voor de kinderen. Ook hebben we bij een kindertehuis een speeltuin opgeknapt en voor een school twee nieuwe toegangshekken gemaakt en geplaatst.

De Stichting Schoolhulpprojecten Suriname (SHPS) uit Rotterdam verscheept grote aantallen schoolmeubilair vanuit Nederland naar Suriname. In januari 2008 hebben we van hen de opdracht gekregen tot het maken van 1000 setjes schoolmeubilair. Dat wil zeggen een tafel en een bijpassende stoel. Hiervoor hebben zij aanvullende fondsen geworven bij het NCDO, die het project met € 25.000,- financiert. Wij zijn erg blij met deze opdracht."

Inmiddels hebben we de Clarkeschool al voorzien van gerenoveerd meubilair. Ook de lagere school te Siparipabo vlakbij het dorp Moengo, heeft intussen het schoolmeubilair ontvangen. De Christiaan Davidsschool en de John Monkouschool krijgen ook binnenkort hun gerenoveerde meubilair. Het overige meubilair moet nog een bestemming krijgen. Dit gaat in overleg met Stichting voor de Scholen van Suriname. Voor 1 juli is alles klaar en dan kunnen de laatste setjes aan de scholen geleverd worden.

Ook steeds meer particulieren weten ons te vinden. Zij bestellen kasten, tafels en stoelen, maar ook houten spelletjes. Die maken we van overgebleven stukken hout, dat dus meteen weer goed wordt gebruikt.

- top / home -

Een Nederlandse studente die tijdens haar stage in Paramaribo als kunstzinnig therapeut bij het kindertehuis Sanatan Dharm had gewerkt, heeft Unu Pikin opdracht gegeven de speeltuin op te knappen. Zo werden er meteen twee goede doelen bereikt: de kinderen een fijne speelplek en een leuke opdracht voor de werknemers van de sociale werkplaats.

Sanatan Dharm is een kindertehuis voor wezen, halfwezen of 'sociaal wezen'. Dat betekent dat er kinderen wonen die wegens omstandigheden niet ergens anders opgevangen kunnen worden. Het kindertehuis is afhankelijk van subsidie van de overheid, maar helaas is dat bij lange na niet toereikend om de kinderen een fijne woonomgeving te bieden. Er zijn nauwelijks creatieve of spelmaterialen aanwezig. Ook de speeltuin van het kindertehuis zag er niet erg leuk uit.

Lara Hakemulder heeft vanaf juli tot 30 december 2007 in Sanatan Dharm gewerkt. Lara: "Ik heb mijn stage in het kinderhuis als zeer leerzaam maar af en toe ook zeer moeilijk ervaren. Vergeleken met Nederland is het echt een wereld van verschil." Na terugkomst in Nederland is ze op zoek gegaan naar fondsen. Die heeft ze gevonden bij Pecoma, een ICT dienstverlener met een afdeling in Amsterdam en Groningen.

- top / home -

Uit Nieuwsbrief nummer 5:

Begin dit jaar is de werkplaats officieel geopend door mevrouw Venetiaan, de ‘first lady’ van Suriname. De werkplaats werd die dag officieel in gebruik genomen, maar de bouw was nog niet helemaal afgerond. Zo moest de kleedruimte van de medewerkers worden afgebouwd en had het kantoor nog geen muren. Het kantoor was niet meer dan een tafel in de grote loods.

Daar is verandering in gekomen! Twee enthousiaste vrijwilligers uit Nederland hebben de handen uit de mouwen gestoken. Met kennis van zaken hebben ze een mooie kantoorruimte gemaakt en een zolder gerealiseerd. Deze extra overkapping levert een ruimte op die als showroom zal worden ingericht. Daar kunnen de klanten prototypen van allerlei soorten tafels, stoelen, kasten en spelmateriaal bekijken.

Jan, Pieta en alle anderen, bedankt!

Onder de nieuwe krachten zijn drie stagiairs van de ETS, Eenvoudig Technisch Onderwijs. Dit zijn jongeren die de lagere school vaak niet hebben afgemaakt of er heel lang over hebben gedaan. Als zij hun stage goed doorlopen, halen zij nu toch hun diploma. Samen met de andere vaste krachten en zaterdagwerkers, zijn er nu 8 jongeren aan het werk. Zij worden aangestuurd door de werkleider Monkou en twee volwaardige medewerkers.

Op 5 januari is in Paramaribo de nieuwe sociale werkplaats van Stichting Unu Pikin officieel geopend door de first lady van Suriname, mevrouw Venetiaan. Verschillende vertegenwoordigers van fondsen en bedrijven die zich hebben ingezet voor Unu Pikin, waren daarbij aanwezig. 's Middags was er een spelletjesprogramma voor de buurtkinderen.

Mevrouw Venetiaan prees in haar toespraak het werk van Stichting Unu Pikin. Zij typeerde Jurrian Dekkers als iemand met doorzettingsvermogen en die weet de juiste mensen om zich heen te verzamelen. Jurrian en haar man Henne zijn de stuwende kracht achter de stichting, die zich bezig houdt met onderwijs ondersteunende activiteiten, zoals het opzetten of ondersteunen van bibliotheken, het leveren van verschillende educatieve materialen en het renoveren van oud schoolmeubilair.

De scholen hebben geen geld om nieuw schoolmeubilair te kopen, maar kunnen bij Unu Pikin, tegen kostprijs, het oude en kapotte meubilair laten opknappen. Er werken op dit moment 5 medewerkers die anders niet in hun levensonderhoud zouden kunnen voorzien. De werkplaats is al in september in gebruik genomen, maar pas vlak voor de kerst is het gebouw aangesloten op het elektriciteitsnetwerk. Nu kunnen er meer mensen worden aangenomen, waaronder mensen met een lichamelijk handicap.

Het officiële gedeelte bestond uit een aantal toespraken: van de voorzitter van Stichting Unu Pikin Henry Peneaux, de directeur Jurrian Dekkers en werkleider George Monkou. De bijeenkomst begon met een inzegening door mevrouw dominee de Graven. Er werden Nederlandse en Surinaamse liederen gezongen. Als afsluiting sprak mevrouw Liesbeth Venetiaan enkele woorden. Door het onthullen van een gerenoveerde tafel en stoel werd de werkplaats officieel voor geopend verklaard.

's Middags was er een kinderprogramma, waarvoor alle buurtkinderen waren uitgenodigd. De medewerkers van de werkplaats en enkele vrijwilligers hebben hard gewerkt tijdens deze activiteiten. Zo'n 80 kinderen hebben genoten van het blikgooien, grabbelton, schmink en de verhalen vertelster. Als afsluiting was er een verloting, waarna alle kinderen met een boekje of spelletje naar huis gingen. Het was zo'n succes dat het misschien een jaarlijks terugkerende gebeurtenis wordt.

De bouw van de werkplaats was mogelijk dankzij steun van de Nederlandse Ambassade, Microprojecten (een subsidieprogramma van de EU) en het Skanfonds. Daarnaast heeft de stichting steun ontvangen van kerken en velen particulieren. De bouw is nog niet helemaal afgerond. Er worden nog sponsors gezocht voor de muren van het kantoor en de kleedruimte en voor de bestrating van de toegangsweg.

"Mijn naam is Heleen Meijer en ik ben voor 7 weken naar het mooie Suriname geweest. Ik heb daar 5 weken vrijwilligerswerk gedaan en aansluitend twee weken van de mooie natuur in Suriname mogen genieten. Van de 5 weken vrijwilligerswerk ben ik 2 weken werkzaam geweest bij Unu Pikin.

Ik heb hier met veel plezier bijgedragen aan het herstellen van oud schoolmeubilair. Mijn werkzaamheden bestonden uit schuren, verven, vernissen, plamuren. Er zijn heel wat rugleuningen en zittingen door mijn handen gegaan. Dit alles onder de enthousiaste leiding van de heer Monkou.

Ook heb ik de in aanbouw zijnde nieuwe werkplaats mogen aanschouwen, dit gaat een erg fijne plek worden voor de mensen om te werken. Ik heb het bijzonder leuk gevonden om samen met mijn Surinaamse collega's een bijdrage te kunnen leveren aan beter schoolmateriaal. De ontvangst en begeleiding heb ik als zeer prettig ervaren.

Jurrian bedankt en veel succes met jullie project en stichting."

Uit Nieuwsbrief nummer 3:

Tijdens de zomervakantie zijn er in de nieuwe werkplaats 9 vakantiewerkers bezig. Ze gaan met wat ze verdienen schoolbenodigdheden kopen voor het volgend schooljaar, zoals schriften, schrijfbenodigdheden, dichte schoenen, een ketelpak (overall), schooluniform, een rugzak, enz.

Het waren drie jongens uit het binnenland die na de vakantie met hun opleiding in Paramaribo beginnen. Twee jongens en twee meisjes zitten al op de LTS en twee jongens zitten op de Mulo.

Omdat Stigesu, de opvang voor gehandicapten, tijdens de vakantie 14 dagen gesloten was, kwam Guilliano iedere dag naar de werkplaats. Na de vakantie komen er via Stigesu waarschijnlijk nog twee verstandelijk gehandicapte jongeren bij Unu Pikin werken.

Uit Nieuwsbrief nummer 3:

De bouw van de nieuwe werkplaats is al enige tijd aan de gang. Het terrein heeft een transformatie ondergaan: van groot braakliggend 'voetbalveld', tot bedrijventerrein. Het heeft lang geduurd, we moesten veel tegenslagen doorstaan, maar de verhuizing is een feit!

Alleen hebben we nog geen stroomaansluiting. Het lassen moeten we nog doen in de oude werkplaats. Verder behelpen we ons met een generator die we gekregen hebben van de familie Bijl in Wijk bij Duurstede. Vorig jaar zijn ze na 3 jaar Suriname weer naar Nederland gegaan en hebben Stichting Unu Pikin de generator geschonken. Die komt nu zeer goed van pas.

water

De aansluiting op het Surinaamse waternet laat nog even op zich wachten. Daarvoor moet namelijk eerst bekend zijn hoe de wegen over het totale perceel gaan lopen, en niet alleen in het hoekje van de werkplaats. Zolang dat nog niet duidelijk is, werken we met turbotanks voor regenwater.

De Hindoestaanse opzichter bidt om regen zodat de tanks zich na plaatsing snel zullen vullen met water. Zo wordt de kans verkleind dat de tanks worden 'weggedragen'. Hij zal het wel regelen en wij wachten af. Het regent pas na anderhalve dag, maar de turbotanks staan er nog.

dievenijzers

Bijna alle huizen, bedrijven en instellingen in Suriname hebben dievenijzers voor de ramen. Constructies van draadijzers, soms heel creatief in de vorm van vogels of palmbomen die inbraak moeten voorkomen. Bij het inrichten van bibliotheken en de herinrichting van lokalen staan we erop dat de scholen zelf voor dievenijzers zorgen. Op die manier worden de net geleverde materialen niet meteen 'weggedragen', zoals dat in Suriname heet. Dus ook bij de nieuwe werkplaats moesten ze worden aangebracht.

De dievenijzers waren in onze eigen werkplaats gemaakt en stonden klaar, de bouten waren gekocht en de afspraken gemaakt. En net in die nacht, 26 juli, ging het fout: er werd ingebroken. Er zijn electriciteitsspullen meege-nomen, en het koperwerk van de 'waterman'. Erg jammer. Dus gingen dhr Monkou en dhr Dekkers dankzij deze extra aansporing zo snel mogelijk aan de slag om de dievenijzers aan te brengen.

voorbeeld oponthoud

De dakspanten waren allemaal gespijkerd en bijna klaar. Maar de schroeven zaten in een container afkomstig uit België en daarin zaten ook blikjes sardientjes. De sardientjes mochten het land niet in zonder gezondheids-verklaring van de leverancier. Uiteindelijk is besloten de sardientjes in de haven te laten en de rest in te klaren. Hier gingen enkele weken overheen.

connecties helpen

Dankzij de juiste connectie (de directeur van Telesur) heeft het aansluiten van de telefoon niet lang geduurd. Zo'n ontmoeting op zondag in de kerk doet wonderen.

TOEGANGSWEG
Het bestraten van de toegangsweg moet nog worden uitgevoerd, zodat de rolstoelgebruikers de werkplaats kunnen bereiken. Hier is nog geld voor nodig. Help ons a.u.b. dit mogelijk te maken!

Foto van binnenin de werkplaats. Op het rechter gedeelte liggen nu de dakplaten. De stelling in het midden gaat natuurlijk weg. Deze was nodig om de dakspanten te kunnen bevestigen.

De bovenkant van deze muur blijft open om zo te zorgen voor een goede luchtcirculatie.

De bouw is bijna niet meer te bereiken door de staat van de toegangsweg. Het heeft de afgelopen weken zoveel geregend dat je het terrein niet meer op kan rijden zonder het risico te lopen vast te blijven zitten.

Gelukkig voor ons heeft iemand op eigen initiatief houtschaafsel gestort op de toegangsweg. Wie de gulle gever is is onbekend.

Hartelijk bedankt hiervoor!

Okee, het vergt wat duw en trekwerk, maar dan heb je ook wat...

Oorspronkelijk zou er van de twee containers op de foto's hieronder een gebouw gecreëerd worden. De containers zouden dan zo naast elkaar gezet worden dat er een ruimte tussen de containers zou komen. Boven die tussenruimte en boven de containers moest dan een dak komen. Dezelfde opzet is gebruikt bij de bibliotheek in Sophia's Lust. Die is gemaakt van 2 20 foots containers. Dit zijn 40 foots containers.

Omdat we deze containers toch hebben, gebruiken we ze nu om de werkruimte voor het renoveren van het schoolmeubilair te vergroten. En de containers zelf gebruiken we voor opslag.

Na flink wat duwen en trekken zijn de containers zo geplaatst dat er tussen het hoofdgebouw en de containers nog een flinke tussenruimte van ongeveer 9 meter ontstaan is. Deze gehele ruimte zal worden voorzien van een dak. Een zeer kosteneffectieve methode om een grotere werkplaats te krijgen.

Eind maart/begin april is het beton gestort voor de ringbalk en de vloer.

Jurrian bericht:
"Drie weken lang heeft de bouw zo goed als stil gelegen: er was in geheel Suriname GEEN cement te koop. Ja, wel tegen woekerprijzen was er zo nu en dan een paar zakjes te krijgen. Hiervoor moest je wel uuuuren in de rij staan en dan kreeg je misschien een paar zakken mee.Maar wij hadden er wel 50 nodig!!!!

Gelukkig is het nu gelukt en hebben we nog wat over voor de achter- en voorgevel en voor het betegelen van de toiletruimtes."

Uit Nieuwsbrief nummer 2:

Na jaren gevestigd te zijn in twee lokalen van de lagere school in Geyersvlijt, moest de werkplaats vertrekken. Na een lange zoektocht werd een geschikte locatie voor nieuwbouw gevonden. De bouw vordert gestaag en de verhuizing naar de nieuwe werkplaats staat bijna voor de deur. Daarna zullen meer medewerkers een stage- of arbeidsplaats vinden bij Unu Pikin en zullen meer scholen hun meubilair kunnen laten renoveren. Iedereen kijkt dan ook uit naar de verhuizing.

bouw

De nieuwe werkplaats komt aan De Boerbuitenweg, niet ver van het centrum van Paramaribo. Het lege terrein, of blote perceel zoals dat in Suriname heet, werd door de plaatselijke jeugd gebruikt als voetbalveldje. Om het bouwklaar te maken, moest het eerst worden geëgaliseerd met een grote hoeveelheid zand. Op 16 november 2005 werd het eerste beton gestort. Om dit heugelijke feit te vieren waren daarbij wat genodigden aanwezig. Bestuurslid Arnold Contein was van de partij en de heren Monkou, Fullington en Eudoxie, alle drie medewerkers van Unu Pikin.

Inmiddels zijn de betonnen kolommen gestort, de muren bijna klaar en worden de eerste kozijnen geplaatst. Het dak kan er ook al bijna op. Daarna zullen de toiletblokken, het kantoortje en de toegangsweg worden gebouwd. Maar voor deze laatste drie onderdelen van het bouwplan wordt nog gezocht naar sponsors of donateurs.

ACTIE
Dus lijkt het je leuk om op jouw werk, vereniging of school steun te zoeken voor Unu Pikin, neem dan contact met ons op! Wij komen graag langs voor een diapresentatie of helpen je bij het organiseren van een actie, sponsorloop, veiling of braderie. Ook hebben we leuk knutselmateriaal voor kinderen en souvenirs uit Suriname. Alleen dankzij jouw steun kan Unu Pikin het werk uitvoeren!

De vergunningen voor de bouw hebben lang op zich laten wachten. In oktober 2004 zijn ze ingediend, in september 2005 konden Henne en Jurrian Dekkers ze ophalen.

Het storten van het beton was de eerste stap van de bouw van de werkplaats. De gleuven waren gegraven, waarna de medewerkers van aannemer Marizo aan de slag gingen.

De muur van de werkplaats staat er al. Deze regenstenen zorgen voor luchtventilatie. Voor een regelmatige update van de bouw kun je terecht op www.stichtingunupikin.nl.

Inmiddels zijn de eerste foto's binnen die met de gedoneerde camera zijn gemaakt!

De linkermuur hebben ze te hoog opgetrokken, daar moeten twee rijen stenen vanaf. Afgeproken is dat dat 'regenstenen' gaan worden, dus met doorkijkgleuven.

Het is zover, de fundering voor de nieuwe werkplaats is gestort! Dit betekent een goede stap op weg naar de nieuwe werkplaats.

Ondanks de vreugde omtrent de fundering zijn er ook zorgen over de financiering van de werkplaats. Doordat de prijzen in Suriname de afgelopen tijd met ongeveer 30% zijn gestegen is er nu nog voldoende geld over om te bouwen tot aan het dak... maar wat is een werkplaats zonder dak?!

Unu Pikin is nu dus dringend op zoek naar sponsors die een steentje willen bijdragen. Alle goede suggesties in deze richting zijn welkom!