Na lange tijd hebben we weer eens een groep uit Nederland ontvangen. In mei hebben we bezoek gehad van studenten en docenten van de opleidingen Social Work en Sportkunde van de Hogeschool InHolland uit Haarlem. De groep van 21 personen heeft een rondleiding gehad en op de verschillende afdelingen meegewerkt.

Na de gezamenlijke lunch hebben de studenten en de medewerkers aan de hand van stellingen nagedacht over hun eigen vooroordelen. De stelling ‘Surinamers zijn lui’ werd ontkracht, omdat veel Surinamers een tweede baan (‘hossel’) hebben om wat extra geld te verdienen. Ook het ‘Nederlanders zijn gierig’ klopte niet, want Nederlanders doen veel voor goede doelen, als vrijwilliger of als donateur. Er werden allerlei leuke en soms gevoelige stellingen bedacht en besproken. Het was gezellig en er werd veel gelachen. Zeker een leerrijke ervaring voor alle deelnemers. Op de foto zie je een klein deel van de groep, samen met een aantal medewerkers.

De studenten hadden hun reis voorbereid met diverse fondsenwervingsacties. Vier studenten hadden zich ingezet voor Unu Pikin. Voor vertrek hadden zij o.a. leuke koffie-mokken verkocht. Ze hebben een deel van de opbrengst gebruikt voor de aanschaf van goederen voor de werkplaats, zoals veiligheidsmaterialen, kwasten en schuurpapier. Mevrouw Kom nam de goed gevulde tassen in ontvangst (foto).

Ook overhandigden de studenten een mooie cheque met een waarde van ruim € 800,.-. In overleg is gekozen deze bijdrage te gebruiken voor een brandblus- en EHBO-training voor de medewerkers. Wordt vervolgd!

Op 14 maart heeft Susanne Dekkers haar taken als directeur officieel overgedragen aan Giovanna Kom. Met de onthulling van 3 schilderijen wil zij de herinnering aan de geschiedenis van Stichting Unu Pikin levend houden. Het zijn portretten van de initiatiefneemster mevrouw Jurrian Dekkers-Visch, haar man Henne die haar altijd gesteund heeft en van haarzelf, dochter van het echtpaar. Bijna 20 jaar hebben zij zich ingezet voor de sociale werkplaats, dan is afscheid nemen niet eenvoudig. Maar Susanne vindt het juist bijzonder dat de stichting nu niet meer onder de directe betrokkenheid van de familie Dekkers valt, maar op eigen benen zal gaan staan. "In de afgelopen jaren is bewezen dat we bestaansrechts hebben: er is behoefte aan en het kán."

In 2003 is de stichting opgericht en sinds 2008 heeft Susanne de leiding over de sociale werkplaats. De overdracht zal wel een grote verandering zijn voor de 25 medewerkers. Maar samen met het bestuur en de nieuwe directeur zullen zij er voor zorgen dat de activiteiten en projecten gewoon doorgaan. En Susanne blijft via de steunstichting in Nederland betrokken. De overdracht van de stichting is ook door de media niet onopgemerkt gebleven. Op de voorpagina van De Ware Tijd staat te lezen 'Grantangi' voor al het werk dat de familie Dekkers heeft verzet voor de mensen met een beperking in Suriname.

Hier kun je de toespraak van de vertrekkende directeur en de onthulling door meneer Monkou van de 3 schilderijen van Peter de Rijcke bekijken.

In april hebben we gevierd dat Rivesh 10 jaar bij Stichting Unu Pikin in dienst is. Ruim 10 jaar geleden heeft hij samen met andere leerlingen van de Louis Brailleschool in de werkplaats stage gelopen. Daarna is hij eerst iets anders gaan doen voordat hij in 2010 definitief bij Unu Pikin op de schilderafdeling kwam werken. In de afgelopen 10 jaar heeft hij meegewerkt aan ICT-projecten, heeft hij als gastheer meerdere groepen bezoekers ontvangen, heeft hij ondersteunende taken op de fietsenafdeling gedaan en was hij hulpbegeleider van de dagopvang. Door zijn ervaringen weet Rivesh (28) veel over het werk en de geschiedenis van de stichting.

We wilden Rivesh graag in het zonneje zetten op deze speciale dag. Vanwege de corona-maatregelen konden we geen gezamenlijke maaltijd hebben, maar toch was er voor iedereen een lekkere portie eten en ijs toe. We hopen dat hij nog lang bij ons blijft!

Wat moet je doen als iemand bewusteloos is? Wat kun je doen bij een gebroken arm? En wat doe je bij een snijwond? Gelukkig hebben we het in het bedrijf nog nooit echt meegemaakt, maar toch is het goed om te oefenen met dit soort ongevallen. Daarom was het weer tijd voor EHBO-les.

Het Ministerie van Sociale Zaken heeft in januari een First Responder-training gegeven waar slechts een van onze medewerkers aan mee mocht doen. Als opvanginstelling zijn we verplicht de kennis van de begeleiders op peil te houden. Maar bij ons is het onderscheid begeleider/cliënt niet zo duidelijk, omdat iedereen een bijdrage levert aan het productieproces of het in stand houden van de organisatie. Iedereen doet zijn of haar best en krijgt indien nodig extra tijd of begeleiding om zo goed mogelijk te functioneren. Met dat uitgangspunt in gedachten vonden we dat alle medewerkers hun skills zouden moeten vergroten en heeft Tiffany haar net opgedane kennis in 2 lessen direct doorgegeven.

Op de grote foto zie je v.l.n.r. Jurmain, Rowena, Denzel en Kenzo die oefenen met de stabiele zijligging van het 'bewusteloze slachtoffer' Requillio. Verder wat sfeerbeelden van de 2 ehbo-lessen, waar de basis-vaardigheden werden geoefend. Alle medewerkers hebben leuk meegedaan.

In juli hebben we voor al onze medewerkers en deelnemers een gehoortest kunnen laten uitvoeren bij SBH Hoorkliniek. Deze test is een onderdeel van een bewustwordingsproject over veilig werken. In de werkplaats wordt met luide machines gewerkt, dus moeten de mensen gehoorbescherming dragen. Zodra je je stem moet verheffen om boven het geluid van de machines uit te komen, is er risico op beschadeging. Maar ook het luisteren naar luide muziek op de oordopjes kan blijvende gehoorbeschadiging geven.

In november hebben de mensen van Unu Pikin een bezoek gebracht aan De Melkcentrale Paramaribo. Daar hebben ze per groepje gelet op het gebruik van persoonlijke beschermingsmaterialen of op de aanwezigheid en bereikbaarheid van veiligheidsmiddelen. Weer terug in de werkplaats hebben ze over hun onderwerp een presentatie gegeven voor de andere medewerkers.

Deze gehoortest en 'veiligheidsinspectie' zijn onderdeel van het project 'Veiligheid is een werkwoord', gefinancierd door Quota Suriname. Met dit project willen we het veiligheidsbewustzijn van onze medewerkers vergroten. Door bij andere bedrijven in de keuken te kijken (bij de melkcentrale is dat bijna letterlijk) worden zij zich bewust van hun eigen omgeving, hun eigen (on-)veilige gedrag en de invloed die zij kunnen uitoefenen op hun eigen veiligheid en dat van hun collega's.

Foto's: Damian bij de gehoortest, Anthony en de anderen met mutsje bij de melkcentrale, foto van de veiligheidsregels, aantekening als voorbereiding, Alex, Rivaldo en anderen bij de presentatie.

"Wij zijn Noah en Maité, de stagiaires van Stichting Unu Pikin. Noah doet de studie Social Work aan de Hanzehogeschool Groningen en Maité doet de studie Orthopedagogie aan de Hogeschool Gent. Allebei zijn we naar Suriname gekomen om te leren van de mensen van Unu Pikin, maar we zijn hier natuurlijk ook om te genieten van het mooie land, de lieve mensen en het lekkere eten. Bij Stichting Unu Pikin werken we met de ondersteuningsgroep waar we computerles geven, activiteiten organiseren en de deelnemers individueel begeleiden. Stage lopen in Suriname is voor ons een onvergetelijke ervaring."

Volg jij een sociale of agogische opleiding en wil jij ook stage lopen in de sociale werkplaats in Paramaribo? Kijk hier voor extra info

Henne Dekkers (Nieuwpoort 11-11-39, Hoorn 19-5-2019) heeft met zijn gedrevenheid veel betekend voor veel mensen in Nederland en Suriname. In 2012 heeft hij een Koninklijke onderscheiding tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau gekregen voor zijn tomeloze inzet voor mensen met een beperking, voor behoud van cultureel en industrieel erfgoed, allerlei vrijwilligerswerk en voor zijn betrokkenheid bij Stichting Unu Pikin. Hij was penningmeester, hield zich bezig met fondsenwerving en promotie en besteedde vele uren aan het inzamelen van boeken en fietsen voor Suriname.

De laatste paar jaar was Henne aan het kwakkelen. Vanwege hartproblemen was hij steeds sneller vermoeid, maar hij wist van geen ophouden. Eind april bleek dat er geen verbetering meer mogelijk was. Daarna is het snel gegaan en heeft hij omringd door zijn gezin op 19 mei 2019 al zijn projecten moeten stoppen. Hij had nog zo veel te doen.

In maart werden in het Midden Oosten de Special Olympics gehouden, de Olympische Spelen voor sporters met een verstandelijke beperking. Onze Rachel kwam voor Suriname uit op het onderdeel zwemmen, waar ze een bronzen medaille heeft kunnen winnen. De gehele delegatie bestond uit 13 sporters, die tezamen 6 gouden, 6 zilveren en 3 bronzen medailles hebben weten te bemachtigen. Een heel mooi resultaat voor zo'n klein landje.

Het was nog even spannend of de kostbare reis (via Nederland) wel door kon gaan. De organisatie Special Olympics Suriname heeft er tot het vertrek hard aan moeten trekken, maar dankzij sponsoracties, donaties en andere bijdragen is het toch gelukt.

Op woensdag 13 maart om 13.00 uur werden alle werktafels aan een kant gezet om ruimte te maken voor de instrumenten. De gasten waren gekomen en de collega's werden met tromgeroffel gelokt. Iedereen was onder de indruk van de opzwepende muziek en de discipline van de muzikanten.

Deze voorstelling van de ondersteuningsgroep was de afsluiting van 10 muzieklessen gegeven door Dhr André van De Harmonie. Dit was mogelijk dankzij een financiële bijdrage van Stichting Grietjebie voor het activiteitenaanbod voor de deelnemers van deze dagopvang. De dagopvang is opgestart om jongeren die niet kunnen meedraaien op de werkafdelingen toch een zinvolle dagbesteding te bieden. Zij houden het terrein en de werkplaats schoon en ondersteunen zo de stichting. In ruil daarvoor krijgen zij ondersteuning bij activiteiten die zij leuk vinden, zoals werken op de fietsenafdeling, creatieve activiteiten of muziek.

Foto's van het optreden, het publiek, de deelnemers met certificaat en een foto van een extra optreden op het podium bij een kinderbeurs in juni.

22 jaar lang heeft Biblionef Suriname haar mooie werk verricht, door goed leesmateriaal beschikbaar te maken voor de scholen in stad en binnenland. Mevrouw Chantal van den Bergh, die al die tijd als directeur-bestuurder bekwaam leiding heeft gegeven aan deze vrijwilligersorganisatie, zal binnenkort haar activiteiten stopzetten. Met hulp van de Biblionef-organisatie in Nederland en partner Stichting Unu Pikin zal de continuïteit in de verspreiding van goede kinderboeken worden gewaarborgd. Hiermee gaan een aantal praktische zaken veranderen. Het opslag- en distributiepunt van de Biblionef-boeken wordt per direct het terrein van de Stichting Unu Pikin (Unu Pikinweg 5, De Boerbuitenweg). Susanne Dekkers (directeur van Stichting Unu Pikin) zal voorlopig de activiteiten voor Biblionef in Suriname coördineren, zodat de kinderen toegang blijven hebben tot mooie boeken.

In januari 2019 hebben Biblionef Nederland en Stichting Unu Pikin een bijeenkomst met stakeholders georganiseerd(fotos). Verschillende organisaties waren daarbij eenwezig. Voor meer info over deze samenwerking en de plannen van de toekomstige stichting: www.biblionef.sr. En info over de Nederlandse partner: www.biblionef.nl

Stichting Unu Pikin bestond 15 jaar en dat werd gevierd! Op 3 november 2003 is Stichting Unu Pikin opgericht. De werkplaats is begonnen in een klaslokaal van de OS II Geyersvlijt, maar al snel vond de verhuizing naar de huidige locatie aan De Boerbuitenweg plaats. Van een kleine werkplaats met 2 medewerkers is Unu Pikin uitgegroeid tot een echte meubelfabriek, fietsenwerkplaats en boekwinkel, waar meer dan 25 mensen een job vinden.

Op zondag 11 november had Unu Pikin haar feestje. De voorgaande jubilea waren altijd in de vorm van een feestje met en voor anderen: voor de buurt, voor de scholen. Deze keer was dat financieel niet haalbaar. Gelukkig kon dankzij sponsoring wel een uitje voor de eigen mensen worden georganiseerd. Die zijn tenslotte het allerbelangrijkst!

Met ruim 40 mensen (medewerkers, vrijwilligers, bestuur en gasten) werd het een gezellige boel in Villa Internationale. Ze hebben genoten van de mooie tuin, het heerlijk zwembad en het eten. En na afloop was er natuurlijk een 'fotomomentje' met alle mensen van Unu Pikin.

De grote groep jongeren die van speciaal onderwijs-scholen komen, zijn zo goed al kansloos om een waardige plaats te vinden op de arbeidsmarkt. Stichting Unu Pikin biedt aan een kleine groep van die jongeren de mogelijkheid om onder begeleiding te werken. Deze jongeren kunnen ook goed functioneren binnen de maatschappij, de voorwaarde is wel dat er een veilige omgeving is, afgestemd op hun behoeften. Voor de ouders is het belangrijk te weten dat je zoon of dochter een zinvolle dagbesteding, een gevoel van eigenwaarde en onafhankelijkheid heeft, aldus Carmelita Tikar, moeder van Denzel, die al 5 jaar bij Stichting Unu Pikin werkt.

Op vrijdag 16 maart was er weer een Bunkopuseri bij Stichting Unu Pikin. Er warenn nieuwe en gebruikte spullen voor school, vakantie, huis of keuken, speelgoed voor binnen en buiten, lampen, hulpmiddelen, beeldjes en snuisterijen, serviesgoed en bestek. Deze keer was er heel veel kleding en schoenen te koop. Ook waren er veel boeken te koop, voor jong en ouder. Alles werd verkocht tegen lage prijzen, om fondsen te werven voor de projecten van de sociale werkplaats. De overgebleven spullen zijn weggegeven (zoals de kleding) of worden bewaard voor de volgende keer.

Op 21 november hebben de medewerkers van Unu Pikin meegedaan aan de brandblustraining. Voor sommige mensen was het een herhaling, als vervolg op het veiligheidsproject 'Veiligheid is een werkwoord' van twee jaar geleden. Voor anderen was het de eerste keer dat zij met een brandblusapparaat aan de slag mochten. Ook deze keer was het mogelijk dankzij een donatie voor projectfinanciering.

De training begon met de theorie over het ontstaan van brand en hoe je deze snel moet blussen. Voor brand heb je 3 elementen nodig: lucht, een ontsteking en brandbaar materiaal. Door 1 van die 3 elementen weg te nemen, stop je de brand. Dit is wel interessant om te weten, maar het ging de medewerkers toch vooral om de praktijk!

ESBO (Eerste Surinaamse Brandblus Organisatie) had speciaal voor ons een extra grote voorraad brandblussers meegenomen, zodat iedereen de kans had om meerdere keren te oefenen. Zoiets leer je door het te doen. En wat je altijd als eerste moet doen, is heel hard 'Brand' roepen.

Op woensdag 30 augustus heeft Unu Pikin de kunstfiets onthult in de s-bocht van De Boerbuitenweg. Op de hoek van de toegangsweg naar de sociale werkplaats is de opvallende fiets geplaatst, als eye catcher om voorbijgangers te attenderen op de fietsenwerkplaats.

De ondersteuningsgroep van de werkplaats heeft de afgelopen maanden regelmatig aan het kunstfiets-project gewerkt. Daarbij hebben ze een aantal oude fietsen omgetoverd tot opvallende kunst. Aparte onderdelen zijn samengevoegd en in verschillende kleuren geschilderd. Eén kunstfiets is op het bord op de hoek geplaatst, de ander heeft een eigen standaard en wordt telkens op een andere plek langs de weg neergezet. Deze kunstfietsen worden gebruikt als reclame om klanten aan te trekken voor de sociale werkplaats. De werkplaats biedt arbeid, opvang en stages aan mensen met een beperking, zonder financiering vanuit de overheid.

Op de foto staan de deelnemers van de dagopvang, de medewerkers van de verscillende afdelingen en de vakantiejobbers voor de kunstfiets. De feestelijkheden bestonden uit toespraken, de onthulling, groepsfoto's en een lekker hapje en drankje. Daarna ging iedereen weer aan het werk.

Eind november zijn de medewerkers, stagiairs, bestuursleden en vrijwilligers naar Overbridge Riverressort geweest voor een verdiend bedrijfsuitje. Elke 2 jaar wordt een bezoekje gebracht aan een leuke plek buiten de stad, zodat de collega's elkaar even op een andere manier leren kennen. Samen zwemmen, spelen, eten en luieren, altijd heel ontspannen en gezellig.

Overbridge heeft het bedrijfsuitje gesponsord, door gratis toegang te verlenen.

Deze keer was het niet alleen maar 'fun', er stond ook een activiteit rond de nieuwe mission statement van Stichting Unu Pikin op het programma. Aan de hand van een knip- en plakopdracht werd serieus nagedacht over de doelen en toekomst van de sociale werkplaats. Na de presentatie gingen we allemaal op de foto.

Oké, het is geen werkwoord, maar voor een veilige werkomgeving moet je wel iets doen!

In dit project wordt gewerkt aan het veiligheidsbewustzijn van de medewerkers. Dankzij een bijdrage van het Grietjebie Fonds konden we in 2015 starten met dit project. Als eerste hebben de medewerkers een gehoortest gedaan en hebben ze het geluid van de machines in kaart gebracht. Daarna hebben ze uitleg gekregen over brandgevaar, vluchtwegen etc en hebben ze een brandblustraining gedaan. Het laatste deel van het project, de 'Veiligheidsinspectie' is nu uitgevoerd.

Voor onze 'Veiligheidsinspectie' zijn we op bezoek gegaan bij Staatsolie, Saramacca. We hebben een korte rondleiding gekregen en allerlei informatie verzameld over veiligheid, beschermingsmiddelen en brandgevaar. Bij Staatsolie wordt veel aandacht besteed aan de veiligheid van de medewerkers. Weer terug in de werkplaats hebben de twee Inspectieteams de informatie voor de groep gepresenteerd. Aan de hand van 3 criteria: (creatief?, onderwerpen?, iedereen?) heeft de jury bepaald welk team gewonnen had. En de winnaar is......

Ongeveer 10x per jaar wordt de werkplaatsvergadering gehouden. Deze keer was het een kleine groep, dus paste iedereen op de foto. Soms staan er wel 20 namen op de notulen, van medewerkers, stagiairs en vrijwilligers. Tijdens de vergadering wordt informatie verstrekt vanuit de leiding en worden de medewerkers betrokken bij beslissingen. Meedenken en je mening geven is niet gebruikelijk in bedrijven in Suriname.

Er wordt gewerkt met een agenda, met mededelingen en de vaste punten mbt de verschillende afdelingen. Als voortzetting van het veiligheidsproject houdt elke keer een andere medewerker een korte presentatie. En tijdens de rondvraag 'moet' iedereen iets vragen of melden, en dat gaat steeds beter.

Foto, van links naar rechts: Dhr Ron, Denzel, Greg, Mark, Manon, Ritesh, Rivesh, (Kenneth en Rowena, bijna niet te zien), Jetro, Kenzo, dhr Fullington en dhr Monkou

Op vrijdagmiddag 26 februari van 13.30 tot 16.30 uur is er weer een Unu Pikin Boekenmarkt. Er worden romans, strips en kinderboeken verkocht om fondsen te werven voor het bibliotheekproject.

Alle lagere scholen moeten volgens Ministerie van Onderwijs, Wetenschap en Cultuur zijn voorzien van een bibliotheek of mediatheek. De scholen worden echter vanuit het MinOWC nauwelijks ondersteund om aan deze voorwaarde te voldoen. Meubilair voor de biblioteken of mediatheken is niet meegenomen tijdens de laatste aanbestedingsronde en boeken worden onvoldoende versterkt. Het hangt van de inzet van het schoolhoofd of de mediatheekmedewerker af of de kinderen van de school toegang hebben tot aantrekkelijke boeken en zo hun leesvaardigheid kunnen vergroten.

Gelukkig kunnen de scholen al jaren terecht bij Stichting Unu Pikin. Wij verstrekken leesboeken en ontwikkelingsboeken aan de scholen. Mooie, moderne boeken met harde kaft vinden hun weg vanuit Nederland naar de scholen in Suriname. Dankzij donaties kunnen we ook regelmatig bibliotheken inrichten en boeken van Surinaamse kinderboekenschrijvers aan de school doneren.

Op de boekenmarkt zijn er boeken voor volwassenen en kinderen te koop tegen super lage prijzen: romans, informatieve boeken over oa. religie, gezondheid en opvoeding, strips, kinder- en prentenboeken, magazines en een grote voorraad speelgoed. Ook zijn er snacks te koop en wordt er iets leuks georganiseerd voor de kinderen.

Sinds oktober stappen we over op onze nieuwe logo's en langzaamaan zijn ze overal te zien. Mac Intosch Media heeft vier keer de bestickering gesponsord: op de gevel, op de hoek van de Unu Pikinweg en dubbelzijdig op de hoek van de Kwattaweg. Zo zijn we goed zichtbaar voor onze bezoekers en klanten.

In etappes zijn de stickers aangebracht, elke keer weer een klein hoogtepuntje. Als eerste was de gevel aan de beurt. Dat was de grootste sticker die we ooIt gezien hebben. De medewerkers bekeken de afbeelding vol bewondering (zie foto). Daarna hebben de mannen van Mac Intosch Media de kleinere borden gedaan en is het werk afgerond. Bedankt!

In november was onze eerste Bunkopuseri ('goedkope verkoping' of rommelmarkt) met goederen uit Nederland: speelgoed, sieraden, borden, bestek, tafelkleden, kerstspullen en nog meer gebruikte en nieuwe spulletjes. Van te voren hadden we flyers verspreid en foto's op facebook gezet en op die manier goede reclame kunnen maken. Het was erg succesvol, dus volgend jaar weer?

Oké, het is geen werkwoord, maar voor een veilige werkomgeving moet je wel iets doen.

In dit project wordt gewerkt aan het veiligheidsbewustzijn van de medewerkers. Dankzij een bijdrage van het Grietjebie Fonds is bij de medewerkers een gehoortest uitgevoerd door SHB Hoorkliniek en zijn ze geïnformeerd over de risico's van gehoorbeschadiging. In oktober heeft ESBO een training over branden blussen gegeven met theorie en praktijk. Later dit jaar gaan alle medewerkers, stgaiairs en vrijwilligers bij andere bedrijven kijken hoe het daar zit met de veiligheid, brandblussers, nooduitgangen, lawaai etc. Zo leren de medewerkers over de gevaren op de werkvloer en weten zij wat ze kunnen of moeten doen om zich te beschermen.

Op 22 augustus was George Monkou 10 jaar in dienst bij Stichting Unu Pikin. Dit hebben we gevierd met een zitje met het personeel, lekkere taart, soft en een biertje. Zo hebben we onze manager bedankt voor al zijn harde werk in de afgelopen jaren.

Er zijn wel wat grijze haren gekomen, maar George wil nog lang niet stoppen: "Al kom ik met de rollator, ik wil dit werk blijven doen. Unu Pikin is mijn hobby, mijn werk en mijn leven."

Op vrijdagmiddag 31 juli organiseert Stichting Unu Pikin weer een boekenmarkt bij hun werkplaats aan De Boerbuitenweg. Met de boekenmarkt worden fondsen geworven voor de sociale projecten. Deze keer worden de bezoekers ook opgeroepen spullen te brengen, voor een recycle-project van de stichting.

Gelukkig wordt in Suriname steeds meer gedaan aan recycling van petflessen. Maar ook andere producten kunnen worden hergebruikt, om zo het gebruik van grondstoffen te beperken. Boeken en fietsen kunnen een tweede leven krijgen of meubels kunnen verwerkt worden tot nieuwe modellen. Maar sommige producten kunnen helemaal anders gebruikt worden, zoals banken van pallethout of krukjes van oude gereedschappen of plantenbakken van autobanden. Allerlei creatieve mogelijkeden.

De spullen die worden ingeveleverd worden verwerkt tot nieuwe producten of krijgen een tweede leven tijdens de bunkopuserie in september. Inleveren kan op de boekenmarkt of tijdens de reguliere operningstijden.

In juli hebben 3 docentengroepen van Vriendschapsbanden Nederland Suriname een bezoek gebracht aan Suriname en een rondleiding gekregen in de werkplaats. De VNS is in 2008 opgericht met als doel "Het versterken van de (met name economische) banden tussen Nederland en Suriname…". Om deze banden te bevorderen, gaan met enige regelmaat bestuurders en ondernemers op kennisreis naar Suriname. En nu dus ook docenten.

Foto: Rivesh schenkt graag een drankje in voor de gasten.

Zonder te verhuizen hebben we toch een nieuw adres: Unu Pikinweg 5. De straatnaamprocedure heeft bijna 2 jaar geduurd, maar plotseling was het zo ver. Op maandag 19 januari werden we gebeld, dat de mensen van Openbare Werken direct het nieuwe bord zouden komen plaatsen. En jawel!

In maart 2013 hebben we ons verzoek om onze zandweg met 11 percelen een straatnaam te geven ingediend bij de Commissie Straatnamen. De bedoeling was dat dit een onderdeel van ons jubileumjaar zou zijn. We hebben het geheim gehouden en wilden er een feestelijke bijeenkomst met een officiële onthulling, muziek en lekkere hapjes van maken. Na eindeloze telefoontjes en het verlopen van allerlei deadlines hebben we dat niet gehaald, het jubileumjaar is al achter de rug.

Het was toch een feestelijk moment om even met de aanwezige medewerkers en vrijwilligers het nieuwe bord te bekijken en foto's te maken.

"Aangenaam, mijn naam is Annerieke van Son. Ik ben sinds november vrijwilligster bij Stichting Unu Pikin. Het is vooral fijn bij Unu Pikin door de mensen die er werken. Stuk voor stuk staan ze open voor contact en zijn ze blij met de hulp die ze krijgen, maar ze zijn zelf net zo behulpzaam naar mij toe.

Ik heb me voornamelijk bezig gehouden met de verspreiding van de leesboeken die in Nederland worden verzameld en hier naartoe worden verscheept. Het is mooi om te zien hoe dankbaar de juffen zijn en hoe goed ze deze boeken kunnen gebruiken. Sommige scholen hebben nog geen boeken als ze bij ons komen, dus die kinderen krijgen opeens veel meer mogelijkheden. Een goed initiatief en mooi om me hier een paar maanden voor in te zetten."

Op vrijdag 21 november vond voor de 5e keer de Maatschappelijke Beursvloer van Vrijwilligerspunt West-Friesland plaats. Het doel van de beurs is om vrijwilligersorganisaties die een vraag hebben, te 'matchen' aan een bedrijf dat iets aanbiedt. Dit jaar werden 149 deals gesloten met een totale waarde van ruim € 79.000.-.

Dit was de derde keer dat Unu Pikin meedeed met de beurs. Deze keer waren we 3 man sterk en konden we de taken goed verdelen. Een persoon bleef bij de Unu Pikin-infotafel, terwijl de andere twee gericht op zoek gingen naar deals. Alles moest binnen 60 minuten geregeld zijn, van het eerste contact tot de handtekening bij de notaris. We hebben 6 deals binnengehaald, waaronder een verzending van 100 poststukken door Herling Strijdhorst (foto), bedrijfs- en marketingadvies van Henk Wokke Advies en een digitaal bedrijfsmagazine van Echteverhalen.nu. Bij sommige deals zijn de afspraken al gemaakt, de andere moeten nog verder worden uitgewerkt.

Dankzij een bijdrage van Pelgrimshoeve uit Zoetermeer, Nederland en Suriname Staatsolie NV hebben we een reclamefilm of infomercial kunnen laten maken. Met dit filmpje willen we laten zien wat Stichting Unu Pikin allemaal doet én onze producten meer onder de aandacht van de Surinaamse consument brengen. We maken tenslotte niet alleen schoolmeubilair, maar produceren ook voor de keuken, het kantoor of de kinderkamer.

Alle aanwezige medewerkers zijn gefilmd, tijdens het werk of met een echt interview. Er is aandacht voor de sociale projecten, er wordt reclame gemaakt voor onze producten en er wordt verteld over de arbeidskansen voor mensen met een beperking. Op die manier is het verhaal achter de sociale werkplaats mooi verteld. Het moest een informatieve en vrolijke film worden. Denzel bood aan om een dansje te doen, maar dat was niet nodig.

De infomercial is in september 2014 voor het eerst op de Surinaamse televisie vertoond. Een spannend moment voor alle betrokkenen. Maar de infomercial is natuurlijk ook via Youtube te bekijken!

Voor het bedrijfsuitje hebben we een bezoek gebracht aan Bosbivak te Zanderij. Dit is een bekende recreatiebestemming, vlakbij de Ayoko Kazerne van het Nationaal Leger van Suriname. Dat we ook echt een kijkje mochten nemen bij de militairen, was heel bijzonder.

Als afsluiting van het schooljaar ging de groep leerling-fietsenmakers naar de kazerne, waar de jongens de rekruten bezig zagen: marcheren, opdrukken, kwartierinspectie en de hindernisbaan. Het werd de leerlingen duidelijk gemaakt, dat je discipline moet hebben en moet doorzetten, om iets te kunnen bereiken. Daarna was er tijd om lekker te zwemmen in het colakleurige water bij Bosbivak.

Een week later werden de medewerkers en vrijwilligers, 20 personen in totaal, opgehaald door de militaire bus. Zij brachten eerst een bezoek aan de elitetroepen in Paramaribo, waar uitleg over wapens werd gegeven. Daarna gingen ook zij richting de Ayoko Kazerne, waar ze konden zien hoe de rekruten een kamp in het bos hadden opgetrokken. En gelukkig was er ook weer tijd om een duik te nemen in het koele water!

Steun kun je soms aanvragen, wordt aangeboden of komt via via tot stand. Hoe dan ook, het is zeer welkom! Hieronder een paar voorbeelden van mensen die ons de afgelopen periode hebben geholpen.

Voor de opleiding administratief medewerker heeft Rageni (foto: 5e van rechts) een jaar stage gelopen. Ook heeft ze bij vele andere projecten meegeholpen.

Dankzij de hulp van Jeannet hebben we de achterstand in onze jaarverslagen (bijna) ingelopen.

Om meer inkomsten te verkrijgen moeten we nadenken over ons assortiment en afzetmarkten. Riïm helpt ons met het marketingplan.

Via PUM hebben we steun gekregen van Wim, bij het verbeteren van onze financiële administratie. PUM Netherlands senior experts is een non-profit organisatie die bedrijven uit ontwikkelingslanden adviseert die geen commerciële consultancy kunnen betalen. PUM beschikt over een netwerk van 3.200 vrijwilligers die jaarlijks wereldwijd meer dan 2.000 projecten uitvoeren. Op basis van de ruime kennis en ervaring die zij tijdens hun loopbaan hebben opgedaan adviseren zij ondernemers in zo'n 70 landen. Vanuit zijn ervaringen heeft Wim ons ouderwetse systeem onder de loep genomen en ons op weg geholpen naar een geautomatiseerde financiele administratie.

'Over-weg met boeken?' staat er op het bord bij het huis van Henne Dekkers. Een verwijzing naar de spoorwegovergang vlakbij, maar ook met de betekenis dat iedereen met de boeken overweg kan. Henne heeft hier een boekverkoping aan huis, voor het goede doel. (bron NHD).

Al 10 jaar haalt Henne boeken op, zoekt ze uit en maakt ze klaar voor verscheping naar Suriname. Om de kosten van verscheping te financieren, heeft hij afgelopen zomermaanden een boekverkoop aan huis gehouden. Bij mooi weer, in de voortuin.

Het gehele jaar door worden boeken verkocht op de Boekentafel in de Noorderkerk in Hoorn. Romans, zelfhulpboeken, kookboeken, alles is er te vinden. Er zitten geen kinderboeken bij, die gaan tenslotte naar de kinderen in Suriname.

Op de kerstviering hebben de medewerkers een kerstpakket gehad van Leoclub Gado-jo. Op onze facebook-pagina kun je de foto zien. Iedereen staat er blij op!

Gitte en haar vrienden hebben geld ingezameld voor een klein project in Suriname: banken voor de bieb van de OS II Hockeystraat. De tafels hadden we al eerder van UCC gekregen en met de banken is de bieb klaar. De kinderen zijn er heel blij mee, ze hoeven nu niet meer hun stoel uit de klas mee te nemen(foto).

Ook de afgelopen periode hebben we weer hulp gekregen van vrijwilligers in Nederland (Margreet, Ente, Koos, Annette, Rick) en in Suriname (Clara, Matthijs, Ingrid, Leen, Jouke, Joyce, Annette, Lars, Aloys, Anja, Stefan, Tirza). Altijd leuk!

Voorman Xaverio heeft na ruim 5 jaar Unu Pikin gekozen voor een andere baan. Jammer voor ons, maar goed voor hem! We wensen hem veel succes in zijn nieuwe carrière.

Dankzij een bijdrage van R.C. Maagdenhuis kunnen we de fietsenmakerlessen uitvoeren en de werkomgeving verbeteren. We kunnen gereedschappen kopen en mooie werkboxen inrichten. Er wordt nog aan gewerkt, we houden je op de hoogte!

We zijn gestopt met het inzamelen van computers. De ontwikkelingen gaan zo snel, dat we het niet meer kunnen bijbenen en je al heel snel met verouderde computers zit. De laatste zending is naar de Hendrik Sylvesterschool gegaan, voor hun ict-lessen. Gelukkig heeft de Surinaamse overheid 500 computers van China ontvangen, om zo het ict-onderwijs een boost te geven.

Ongeveer twee keer per jaar organiseren we in onze sociale werkplaats een boekenmarkt, om wat extra inkomsten te verkrijgen voor onze projecten. In het kader van onze 10e jaardag werd de boekenmarkt in november groots aangepakt.

Speciaal voor de kinderen hebben we een gratis feestmiddag georganiseerd. De kids kregen een strippenkaart en daarmee konden ze langs de sjoelbak, de bellenblaaswedstrijd, de tekenwedstrijd, de hindernisbaan etc. Bij elke halte kregen de kinderen een prijsje, van een snoepje tot een leesboek. Ook waren er cupcakes, poffertjes en ander lekkers te koop. Groot feest dankzij de inzet van vrijwilligers en de medewerkers van Unu Pikin.

Elk uur was er een presentatie en riep de dj de kinderen op zich bij de luisterkamer te melden. Er is voorgelezen over Anansi(zie foto), er was een poppenkast en Stichting Lezen heeft met de kinderen geknutseld. Ook verhalenverteller Guillaume Pool heeft zich ingezet om de ruim 150 kinderen een leuke middag te geven.

In oktober heeft de werkplaats voor de tweede keer bezoek uit België ontvangen. Elke 2 jaar komt een groep leerlingen van het St Gabriëlcollege uit Boechout naar Suriname voor hun inleefreis. In 2 weken tijd doen ze op allerlei plaatsen vrijwilligers-werk. Bij Unu Pikin hebben de leerlingen 2 dagen hun handen uit de mouwen gestoken.

Ze hebben ons geholpen met de uitbreiding van de fietsenafdeling, waarvoor we de boekenopslag moesten verplaatsen. Best een pittige klus, maar goed te doen met deze extra hulp. En ze hebben de buitenmuren van de werkplaats geschilderd, zodat alles er mooi uitziet voor ons 10 jarig jubileum. Maar er werd niet alleen gewerkt. Er was ook tijd voor gezeligheid, om samen te eten en voor een potje voetbal.

Uit Nieuwsbrief nummer 16:

Uit Nieuwsbrief nummer 16:

Uit Nieuwsbrief nummer 16:

Nederlandse vrijwilligers gaan naar Suriname om zich een aantal weken tot maanden in de werkplaats van Unu Pikin in te zetten. Voor sommige vrij-willigers is één keer niet genoeg en zij komen dan ook meerdere keren terug.

Jan heeft twee keer een aantal maanden gewerkt bij de fietsenafdeling en zou daar graag een derde keer aan toevoegen. We hebben hem gevraagd waarom. Jan: "Ik vind fietsen maken leuk, met Vincent kan ik het goed vinden, het werk van Stichting Unu Pikin kan ik zeer waarderen. Graag wil ik daarom een steentje bijdragen om jullie te helpen in het behalen van gestelde doelen. Thuis heb ik alles, waarom niet een beetje weggeven om die ander daar blij mee te maken?"

Aloys heeft een andere reden: "Het is te koud hier!" Hij heeft in de afgelopen jaren al 3 keer zijn timmermanskennis bij Unu Pikin ingezet. "In Europa kan je bijna niet overwinteren met een temperatuur boven de 20 graden. Toen kwam Suriname in beeld, eerst drie weekjes en dat is iedere keer een weekje langer geworden. Het is z'n mooi land met vriendelijke bewoners. En bij overwinteren wil ik ook wat te doen hebben. Zo kwam ik bij Unu Pikin terecht. Als timmerman is er altijd wel wat te doen en het is afwisselend werk."

Timothy is al vier keer geweest en heeft telkens de jaarafsluiting met de medewerkers gevierd. Timothy heeft door zijn MS met wat extra obstakels te maken. "Unu Pikin vind ik zo prettig vanwege de aardige en zorgzame mensen die er in Huize Unu Pikin en de werkplaats zijn. Susanne en mevrouw Fullington zorgen goed voor mij. Zonder jullie en de werknemers op de werkplaats zou ik het er niet lang hebben uitgehouden, laat staan nog drie keer terug komen met keer vijf al geboekt voor eind dit jaar. Het is een rustig en veilig "thuis" om het prachtige land vanuit te ontdekken. Wat ik heel prettig vond was toen ik vanuit Nederland belde, werd gevraagd hoe breed mijn rolstoel was, omdat ze een hellinkje aan het maken waren."

Foto's: Jan geeft schilderles en laat verschillende materialen zien, Aloys tussen de groep, tijdens de opening van de nieuwe fietsenafdeling. Jouke hebben we niet kunnen interviewen, maar hij mag niet ontbreken: hij heeft al 8 keer een half jaar in de werkplaats gewerkt. Metaal of hout, Jouke draait er zijn hand niet voor om. Hier is hij bezig met een kleuterpicknictafel.

Uit Nieuwsbrief nummer 15:

"Mijn naam is Sytske Geertsma en sinds september 2012 loop ik stage bij de stichting. Dit doe ik elke dag met veel plezier want wat is het een leuk team! Ik heb hier van alles mogen doen, van het schuren van oude stoelen tot het geven van EHBO lessen. Aan deze EHBO lessen deden alle medewerkers mee en ook allemaal hebben ze daarvoor een certificaat gekregen. Het doel van deze lessen was dat de medewerkers eerste hulp kunnen verlenen bij (kleine) ongelukken die op de werkplaats voor kunnen komen. Van de stabiele zijligging tot het verbinden van de pols, de medewerkers van Stichting Unu Pikin kunnen het allemaal.

Daarnaast heb ik ook meegeholpen aan het nieuwe project van Unu Pikin Fietsen: het leerwerktraject. Elke donderdag- en vrijdagochtend komen er leergierige jongeren van het Voortgezet Speciaal Onderwijs om bij dhr. Vincent en mij alles te leren over het vak 'fietsenmaker'. Zo hebben we verschillende onderdelen behandeld, bijvoorbeeld het omgaan met klanten. Maar ook meer praktische zaken zoals het plakken van de fietsband of het verstellen van een zadel zijn aan bod gekomen. Helaas komt in februari mijn stage alweer aan zijn einde. Ik kijk terug op een leerzame en zeer gezellige tijd bij Stichting Unu Pikin en daarvoor wil ik iedereen van Unu Pikin bedanken!"

Uit Nieuwsbrief nummer 15:

"29 mei 2012 vertrokken we vol spanning en met heel veel zin naar Paramaribo om als vrijwilligers voor een paar maanden te gaan werken bij Stichting Unu Pikin. Wat ging eraan vooraf?

29 januari 2009 overleed plotseling onze dochter Wies. Een half jaar voor haar dood was zij voor haar studie een paar maanden in Suriname. Voor Wies was Suriname "de hemel op aarde". Wij gingen in haar voetsporen naar Suriname om daar een tijdje te leven, te werken, te horen/ zien/ ruiken/ proeven, misschien te ervaren wat zij had ervaren.

We wilden niet met lege handen gaan en organiseerden in Culemborg een kunsten,- en dienstenveiling met aansluitend een Surinaams diner (dankzij de inzet van kok Fedor Kok). Het was een groots succes en we voelden ons enorm gedragen door ons netwerk. Met € 10.000 in the pocket konden we wel aankomen bij Unu Pikin.

Wat een ervaring, wat een belevenis! We keken en hoorden onze ogen en oren uit. Voor het eerst in de tropen, waar ze gek genoeg ook Nederlands spreken. We voelden ons erg welkom in de werkplaats van Unu Pikin en het was fijn om gewoon aan te kunnen schuiven in deze totaal andere wereld. We snappen nu nog beter waarom Wies verliefd was op Suriname.

Het was voor ons heel waardevol én bijzonder om een steentje bij te kunnen dragen aan het werk van Stichting Unu Pikin. Samen met Susanne kozen we een paar projecten uit waar nog enige financiële middelen ontbraken."

Op de pagina Ontvangen en gegeven donaties kun je meer over deze 'ToCo-projecten' lezen. Foto's: 2008: Wies in de Palmentuin, 2012: Ton tussen de fietsonderdelen en Cornelieke met wat rugleuningen.

Uit Nieuwsbrief nummer 14:

Foto Osinga uit Hoorn heeft de stichting een nieuwe digitale camera gegeven. Nu kunnen er weer mooie kiekjes geschoten worden.

Deze fietsers op de foto hebben zich niet laten tegenhouden door een beetje regen tijdens de Rabobank Sponsortocht. In totaal hebben 10 personen voor Stichting Unu Pikin meegedaan aan de fietstocht.

Snuffelen aan het werk, dat hebben leerlingen van 2 scholen voor het voortgezet speciaal onderwijs in de werkplaats gedaan. Leerlingen van de VSO Thomsonstraat en Stizona hebben informatie gekregen over de verschillende afdelingen van de meubelfabriek en de fietsenwerkplaats. De jongeren hebben niet alleen geluisterd maar hebben ook lekker meegewerkt.

De boekenmarkt is weer goed verlopen. Er zijn veel bezoekers gekomen en dus boeken verkocht. Het heeft ook weer wat media-aandacht opgeleverd, door een item in De Weekkrant van ABC.

Camerate uit Stedebroec heeft de stichting ondersteund door gratis 9 probleem-computers te controleren en indien nodig te repareren, zodat ze in goede staat naar Suriname worden verstuurd.

Via Facebook kun je nu op de hoogte blijven van speciale Unu Pikin-gebeurtenissen in Nederland en Suriname. Neem een kijkje of registreer! Daar kun je ook zien hoe het met oud-medewerker Biondi Misasi is gegaan op de Paralympics in Londen.

Uit Nieuwsbrief nummer 14:

De afgelopen periode hebben we weer ondersteuning gekregen van een aantal vrijwilligers. Leo de Graven heeft meegewerkt op de fietsenafdeling. Meestal zijn onze vrijwilligers mensen die een vakantie in Suriname willen combineren met lekker bezig-zijn, maar dat geldt niet voor Leo. Wél dat 'lekker bezig-zijn', maar niet tijdens zijn vakantie. Hij woont in Suriname, en wilde zich graag inzetten voor zijn vaderland.

ICT-er Ed heeft een paar weken onze ICT-afdeling gedraaid. Hij heeft computers met storingen nagekeken en in orde gemaakt voor de OS II Tamanredjo. Waarschijnlijk komt hij weer terug naar Suriname en dan kunnen we zijn kennis weer gebruiken.

Andere kennis die we hebben kunnen gebruiken, is die van Jan m.b.t. het schildersvak. Hij heeft begin dit jaar een verf-les verzorgd, waarbij de schilders van Unu Pikin extra informatie kregen over soorten verf, verschillende ondergronden en bijbehorend schuurpapier. Dit alles is verwerkt tot duidelijke schema's, zodat ook na Jans vertrek het werk op de juiste manier kan doorgaan.

Ook One'sy heeft haar kennis met ons gedeeld. Zij heeft in Nederland en Suriname als journalist gewerkt en heeft bij Club Unu Pikin meegedraaid met een kinderkrantproject. Tijdens de paasvakantie hebben de kinderen van de OS Oude Charlesburgweg hun eigen Unu Pikin Magazine over het milieu gemaakt. Ze zijn oa bij de Zoo en een petflessen-recycle-bedrijf geweest.

Op de foto wordt Shaquille over het kinderkrant-project geïnterviewd door het 10 Minuten Jeugdjournaal. De journalist en de junior-journalist, beiden met perskaart...

Ton en Cornelieke hebben ook hun kennis en inzet getoond bij hun werk voor Unu Pikin. Ton heeft zich uitgebreid ingezet op de fietsenafdeling en Cornelieke heeft zich onder andere bezig gehouden met het sorteren en verdelen van de boeken voor de bibliotheken. Ook hebben ze een aantal werkbezoeken gebracht, op zoek naar een goed doel om hun in Nederland ingezamelde budget aan te besteden. Daarover later meer!

Bijna 60 kinderen van de Büchnerschool, de OS Oude Charlesburgweg en de Swami Viryanandschool hebben 7 weken lang meegedaan aan een muziek- en zangproject van Club Unu Pikin. De activiteiten van de kinderclub richtten zich op taalontwikkeling, op een niet-schoolse manier. Tijdens dit project hebben de kinderen zich bezig gehouden met uiteenlopende muziekstijlen en hebben ze geleerd over verschillende muziekinstrumenten. Daarna hebben ze samen met de stagiaires Stephanie, Kirsten en Floor toegewerkt naar een echt optreden in het Cultureel Centrum Suriname.

Het thema van het optreden was "Laat de zon schijnen". De kinderen hebben nagedacht over prettige dingen en daar korte teksten over geschreven. De kinderen van de Swami Viryanandschool hebben geschreven over leuke dingen die ze in hun vrije tijd doen, de Charlesburgwegschool heeft nagedacht over de toekomst en de Büchnerschool heeft mooie teksten op papier gezet over Suriname. Deze teksten zijn samengevoegd tot verschillende songs en raps, die de kinderen in 3 weken tijd onder begeleiding van Josta Vaseur en Ivor Mitchell (oa bekend van Jouth Voice) hebben ingestudeerd. Ook zijn er decorstukken geschilderd die bij de teksten passen en hebben kinderen zelf dansacts in elkaar gezet.

Op vrijdag 29 juni zijn de kinderen met bussen naar het C.C.S. gebracht. Daar hebben de jonge artiesten eerst een generale repetitie gehouden. Dit was voor veel kinderen de eerste keer dat zij op een podium stonden en in een microfoon moesten praten. Na de repetitie begon de show. De ouders en andere gasten waren enthousiast over de optredens en ondersteunden de kinderen met aanmoedigingen en applaus. Vooral het slotlied, waarbij alle kinderen tegelijk op het podium stonden te zingen en dansen, viel erg in de smaak bij het publiek.

Dankzij financiële ondersteuning van donateurs van Stichting Unu Pikin en een bijdrage van Staatsolie Suriname konden de kinderen worden voorzien van leuke truitjes, een kado-tasje, vervoer van en naar het CCS, eten, drinken en snacks. Deze laatste twee dankzij ondersteuning-in-natura van Elbis Distributors. Zo hebben we een te gekke afsluiting van Club Unu Pikin kunnen organiseren: na 4 jaar stoppen de activiteiten van de kinderclub.

Op vrijdag 18 november werd door de Vrijwilligerscentrale Westfriesland voor de tweede keer een beursvloer georganiseerd. Daar konden sociale organisaties en bedrijven met elkaar in contact komen, om zo interessante deals te sluiten. Unu Pikin heeft 8 uren computerondersteuning gekregen van Camarata ICT. Verder stelt de Rabobank 10 computers beschikbaar voor instellingen in Suriname en gaat accountantskantoor Flynth ons helpen met het jaarverslag 2010. Ook het Horizoncollege denkt wel iets te kunnen doen voor de stichting, vb als maatschappelijke stage voor hun leerlingen.

Ruim 5000 fietsers hebben op zaterdag 17 september meegedaan aan de sponsorfietstocht van de Rabobank. Ook Stichting Unu Pikin reed mee en dat leverde 6 x € 25 = € 150 op voor de stichting. De route ging vanaf Hoorn door de polders van West-Friesland.

Fietser Annette: "Het waaide behoorlijk dus sommige stukken hadden we tegenwind. We hebben (op de terugweg) een kwartiertje regen gehad. De tocht was 38 km. We vertrokken om 9.15 uur en kwamen om 13.00 uur weer aan. Onderweg hebben we een paar keer lekker even gezeten en ergens koffie gedronken. Onderweg moesten we 3 x onze kaarten laten afstempelen bij de stempelpost van de Rabobank.

Van de Rabobank kregen we bij de start een oranje rugzakje met inhoud: 2 broodjes, een krentenbol, een appel, een Mars en een pakje drinken. Al met al een leuke dag. We gaan volgend jaar 10 mensen opgeven! "

Alle deelnemers staan op de grote foto (vlnr): Lydia Schipper, Henk Antonius, Els Vrijs, Annette Dekkers, Piet Davidzon en Jeannet Kars

De tv-programma's van Jörgen Raymann gaan het 10e seizoen in. Ook in deze nieuwe serie zal Quintis Ristie op zijn typische wijze verslag brengen van opmerkelijke zaken in Suriname. Voor zo'n reportage heeft hij in juli een bezoek gebracht aan de werkplaats van Stichting Unu Pikin in Paramaribo.

Samen met cameraman, geluidsvrouw, assistentes en regisseur heeft Quintis zo'n 3 uur doorgebracht in de werkplaats. Ze hebben vragen gesteld aan toevallige bezoekers, leiding en medewerkers geïnterviewd en overal in de werkplaats gekeken.

Medewerker Winne heeft aan Quintis en crew laten zien hoe je moet schuren. Dwight wilde niet in werkkleding gefilmd worden, dus hield hij zijn nette kleding aan. Rivesh had zich eerst op het toilet verstopt, maar heeft uiteindelijk toch een mooi interview gegeven.

We kijken vol spanning uit naar het eindresultaat. Gelukkig wordt Zo: Raymann zowel in Nederland als in Suriname uitgezonden. Op dit moment weten we nog niet wanneer het filmpje over Stichting Unu Pikin te zien zal zijn. We houden je op de hoogte!

Uit Nieuwsbrief nummer 12:

De afgelopen periode hebben weer heel wat Nederlanders bij Unu Pikin in Suriname de handen uit de mouwen gestoken. Jan-Jaap is met vrouw en dochter voor 6 maanden naar Suriname gekomen en heeft zich verdienstelijk gemaakt in de werkplaats. Henk heeft met zijn gouden handjes veel defecte machines gerepareerd, van kleine handschuurmachine tot grote zaagwand. Nirman heeft zich tussen zijn stage door bezig gehouden met de computers en Rian en Noor hebben meegeholpen met de activiteiten van de kinderclub.

Stagiaire Jacintha heeft de wekelijkse sport- en spelactiviteiten ingevuld die op het veld naast de werkplaats werden georganiseerd. Marjolein heeft tijdens haar tien maanden stage zich eerst bezig gehouden met Club Unu Pikin en met de sport- en spelmiddagen en daarna ook met allerlei andere projecten, zoals de computers voor de Calorschool en de geschenktassen voor Wanhatti. Bedankt allemaal!

Uit Nieuwsbrief nummer 12:

Nos Kasita is een kindertehuis met meer dan 100 kinderen. Dat is erg veel voor een groot woonhuis, maar dat is waar de kinderen verblijven. Ineke Hamels uit Tilburg wilde iets voor de kinderen doen. Tijdens een verblijf van 3 maanden heeft zij een mooie eetzaal gerealiseerd. Samen met anderen heeft zij opgeruimd, schoongemaakt, geschilderd, getimmerd etc. Ook is er een goede start gemaakt met een bibliotheek en speelruimte, zodat de kinderen meer gestimuleerd worden in hun ontwikkeling.

Stichting Unu Pikin wilde dit initiatief graag ondersteunen, en heeft een activiteitenproject uitgevoerd met Club Unu Pikin. Deze kinderclub vindt normaal alleen op scholen plaats, dit was de eerste keer dat het een kindertehuis betrof. De 15 geselecteerde kinderen hebben meegedaan met de activiteiten rond het thema Afrika, zoals muziek-instrumenten knutselen, toneel spelen en maskers maken. Op de Swami Viryandschool hebben stagiairs Marjolein en Nirman een vergelijkbaar Afrika-project uitgevoerd (zie foto).

Het Afrika-project was erg leuk, en in de toekomst hopen we Nos Kasita als vaste lokatie op te nemen in het programma van Club Unu Pikin.

Sinds kort is Unu Pikin ook te vinden op de website van de 1%CLUB. De 1%Club is een online marktplaats voor kleinschalige ontwikkelingsprojecten, waar men 1% van het inkomen, kennis of tijd direct kan bijdragen aan een project naar keuze. Dankzij blogs en twitter blijven de gevers op de hoogte. Zij kunnen de fondsenwerving en de uitvoering van de projecten precies volgen en daarover hun mening geven. Zo wordt social media extra sociaal.

Uit Nieuwsbrief nummer 11:

In Nederland zetten diverse vrijwilligers zich in voor Stichting Unu Pikin. Dit gebeurt vooral in Hoorn en in Zoetermeer, waar regelmatig boeken en andere materialen verzameld worden. Daarnaast zijn er mensen die zich eenmalig voor Unu Pikin inzetten, met een collecte in de kerk, het inzamelen van boeken op een school of een fondsenwervingactie.

Er komen ook regelmatig mensen naar Suriname om bij Stichting Unu Pikin vrijwilligerswerk te doen. Op allerlei manieren dragen zij een steentje bij aan de realisatie van de werkzaamheden van de werkplaats. Sommige vrijwilligers werken aan speciale projecten, zoals Chantal bij Club Unu PIkin en Sandra met het Schilderproject, zoals je elders kunt lezen.

De afgelopen periode heeft Mila op de boekenafdeling gewerkt. Ze heeft handleidingen gemaakt voor het Montessori-materiaal en de schoolpakketjes samengesteld. Timothy, Marjon en Jouke zijn respectievelijk voor de 2e, 4e en 5e keer teruggekomen. Jouke is met zijn technische kennis een belangrijke werkkracht op de metaalafdeling. Timothy en Marjon helpen mee met schuren en schilderen en daarnaast geeft Marjon taalles aan een van de medewerkers. En iedereen helpt mee met de bijzondere activiteiten, zoals de boekenmarkt of het kinderfeest.

Na het werk hebben de vrijwilligers voldoende tijd om Switi Sranan te leren kennen. Ze organiseren tripjes naar het binnenland, zitten op salsales en genieten van de mooie natuur, het lekkere eten en de vriendelijke mensen. Wil jij ook iets betekenen voor Suriname? Neem dan contact met ons op!

Foto's: Aloys uit Den Helder komt dozen met boeken afgeven aan Henne in Hoorn; Mila is een van de 4 vrijwilligers die in 2010 in Suriname hebben meegeholpen met sorteren van boeken en educatieve materialen. Op de achtergrond stapels dozen met gesorteerde boeken.

Uit Nieuwsbrief nummer 11:

Op het veld naast de werkplaats in Paramaribo worden wekelijks sport- en spelactiviteiten voor buurtkinderen georganiseerd. De kinderen doen allerlei spellen, van hindernisbanen tot woordtennis en van voetbal tot kringspellen. Tussen de werkplaats en het veld staat een 40-voets zeecontainer. Afgelopen oktober is er samen met kinderen uit de buurt hard gewerkt om de grote zeecontainer te voorzien van kleurrijke afbeeldingen.

Buurtkinderen konden zich inschrijven om het saaie uiterlijk van de container te veranderen in een mooi kunstwerk. De 15 kinderen hebben op papier ontwerpen gemaakt rond het thema natuur en stad. De kinderen hebben schommels, huizen en auto's bedacht en bloemen, vlinders en bomen geschilderd, waaronder de koningspalmen uit de Palmentuin te Paramaribo.

Vrijwilligster Sandra de Heus uit Blokker (NL) was speciaal naar Suriname gekomen om aan dit project te werken. Ze heeft de ontwerpen overgezet op de container. Daarna hebben de kinderen de tekeningen weer ingeschilderd aan de hand van hun eerdere ontwerp. Hiervoor kregen zij instructie over het werken met echte verf. De kinderen hadden dan ook hun werkkleding aan gedaan en hadden allemaal een poetslap om eventuele spetters weg te vegen. Ze gingen als echte kunstenaars te werk.

Als afsluiting van het project was er een feestelijke onthulling van het kunstwerk, voor de familie van de deelnemende kinderen. Tijdens dit feestje hebben de kinderen een Unu Pikin Schilderdiploma gekregen. Samen met de stagiairs, vrijwilligers en directie hebben ze getoost op het kunstwerk.

Dit project was mogelijk dankzij een donatie van Jan Deenen. Dochter Marjon doet al jaren vrijwilligerswerk bij Stichting Unu Pikin en Jan heeft haar als ondersteuning een geldbedrag gegeven. Inmiddels is Jan overleden. Droevig, en dan doet zo'n vrolijke schildering toch wel goed.

Uit Nieuwsbrief nummer 10:

Stichting Unu Pikin organiseert kinderactiviteiten op een aantal lagere scholen verspreid over Paramaribo, zoals op de Peu et Contentschool, de OS I Flustraat, de Büchnerschool en de Swami Virjanandschool.

Het doel van de club is taalstimulering. Dit wordt gedaan door kinderen op een speelse manier te stimuleren zich in woorden te uiten. Zo verzinnen ze bijvoorbeeld een leuk eind voor een verhaaltje en presenteren dit aan elkaar in de vorm van een voorleeswedstrijd. Of ze maken een schilderij rond het thema 'kunst', schrijven een rijm aan de hand van een woord of zoeken informatie op over haaien en verwerken dit in een korte spreekbeurt.

De kinderen kunnen 1 middag in de week gratis deelnemen. De activiteiten zijn per maand opgebouwd rond een thema. Hierboven heb je er al een paar kunnen lezen: Boeken, Kunst en Zeedieren. De afgelopen periode zijn ook andere onderwerpen aan bod gekomen, zoals Toekomst, Gevoelens en emoties, Mensenrechten en Kinderkrant. De middagen moeten leerzaam én leuk zijn, zodat kinderen graag willen komen. En dat doen ze.

Foto's: Twee deelnemers van Club Unu Pikin zijn bezig met een woordzoeker rond het thema 'Emoties'. Op de ansichtkaart hebben de kinderen hoofddeksels ontworpen en zijn ze geschminkt. Dit hoorde bij de themamaand 'Toekomst'. Als afsluiting van het jaar krijgen de kinderen altijd een oorkonde, vaak hun eerste 'diploma'.

Uit Nieuwsbrief nummer 10:

De Surinaamse Stichting Unu Pikin is 7 jaar geleden opgericht, op initiatief van Jurrian en Henne Dekkers. Jurrian woonde toen al 4 jaar in Suriname, en wilde met deze stichting haar inzet voor het Surinaamse onderwijs een officiële status geven. Zij werkte als vrijwilliger voor de stichting en heeft als directeur veel projecten kunnen realiseren. Haar man Henne en dochter Susanne steunden haar vanuit Nederland, door het inzamelen van goederen en het verzorgen van de pr.

Inmiddels zijn de rollen omgedraaid. Wegens omstandigheden is Jurrian nu vooral in Nederland, en heeft Susanne er voor gekozen zich in Suriname te vestigen. Zij functioneert als 'plaatsvervangend directeur' en zet de projecten van haar moeder voort. Daarnaast heeft ze zelf een aantal projecten opgezet, zoals de activiteiten van de kinderclub.

Het stichtingbestuur vindt het jammer dat ze Jurrian zo weinig ziet, maar staat achter deze ontwikkeling. Jurrian geeft nu presentaties over Unu Pikin.

De foto van George Monkou, Jurrian, Susanne en Henne Dekkers is genomen in 2006, tijdens de officiele opening van de sociale werkplaats in Paramaribo.

Uit Nieuwsbrief nummer 10:

Kinderen van de Büchnerschool die meedoen aan Club Unu Pikin hebben met de club het Kinder-boekenfestival bezocht. De kinderen liepen in groepjes van 5, samen met hun begeleider over het terrein en hebben allerlei activiteiten gedaan, die te maken hebben met 'communicatie'.

De (toen nog) first lady Mevrouw Liesbeth Venetiaan was ook aanwezig en wilde graag met de trotse kinderen op de foto.

Uit Nieuwsbrief nummer 9:

In de nieuwsbrief van augustus 2009 kon je lezen over onze boekenmarkt in Paramaribo. Deze markt hadden we georganiseerd om van de voorraad met 'ongeschikte' boeken af te komen, zoals boeken met een slappe kaft die niet geschikt zijn voor scholen en bibliotheken in Suriname. In alle dozen met boeken die we door de jaren heen vanuit Nederland hebben ontvangen, glipte er wel eens zo'n boek tussendoor. Deze hebben we bewaard, want er zaten hele mooie boeken tussen.

In de Surinaamse media is regelmatig aandacht besteed aan de boekenmarkt. Ook het 10 Minuten Jeugdjournaal had een item over de boekenmarkt, want op elke markt was er een activiteit voor de kinderen. Ze konden kleuren, knutselen, gedichten schrijven of een rebus oplossen, terwijl hun ouders tussen de boeken snuffelden.

In december 2009 hadden we 5 markten gehad en was de voorraad boeken behoorlijk geslonken. We hebben daarom besloten om te stoppen met de maandelijkse markt en hebben de 6e keer gebruikt om feestelijk af te sluiten. In januari 2010 hebben we meerdere redenen voor een feestje: 6 jarig bestaan van de stichting, 3 jaar is de werkplaats gevestigd op de huidige lokatie en nu dus een half jaar succesvolle boekenmarkten.

Op de foto is te zien hoe medewerkers Edgar en Romario, en SAO-stagiair Melvin (midden) wisselgeld regelen tijdens de boekenmarkt. Het was voor hen een leerzame en leuke ervaring: omgaan met klanten, jezelf presenteren en werken met de kas.

De volgende boekenmarkt vindt plaats op vrijdag 18 juni 2010.

Uit Nieuwsbrief nummer 9:

Op 13 januari 2010 waren Henne Dekkers en Jurrian Dekkers-Visch 50 jaar getrouwd. De oprichters van Stichting Unu Pikin hebben dit feest in Suriname gevierd, samen met een aantal van hun kinderen, Nederlandse en Surinaamse vrienden en de 'familie' van de werkplaats.

Op de foto is te zien hoe het gouden bruidspaar de taart proeft, onder aanmoediging van de gasten. Jurrian is mooi gekleed als kotomisi, in traditionele kledendracht.

Uit Nieuwsbrief nummer 9:

Al een aantal jaren zet Jurrian Dekkers, de oprichtster van Stichting Unu Pikin, zich in voor een arm gezin. Dit gezin bestaat uit vader, die als arbeider zijn geld verdient, moeder, drie dochters en 1 zoon. Deze jongen, Nisajed, is meervoudig gehandicapt. Hij kan niets zelf en heeft volledige verzorging nodig. Sinds een paar jaar gaat Nisajed naar de dagopvang van Betheljada, speciaal voor kinderen zoals hij.

Het gezin woonde in een kleine en gebrekkige woning. Woonde, want inmiddels is daar verandering in gekomen. Dankzij bijdragen van het Surinaamse Ministerie van Sociale Zaken en Volkshuisvesting en diverse donateurs in Nederland en Suriname konden we een beter huis bouwen. De oma van Nisajed heeft bouwmaterialen-handelaren bezocht en hen om steun gevraagd. Zo heeft Vabi 500 stenen gegeven, Mangali voor zakken cement gezorgd en Malhoe 100 shutters met bijbehorende shutterbomen geleverd.

Aannemer Ramcharan heeft de bouw gecoördineerd en het huis is bijna klaar. Het gezin woont er al, ook al zijn nog niet alle voorzieningen in orde. De septictank moet nog worden aangelegd en de waterput moet nog worden uitgegraven. Het huis heeft nog geen deuren en dakgoot, en moet nog geschilderd worden. Daar is helaas nog geen geld voor. Maar we willen iedereen bedanken die een bijdrage heeft geleverd. Zonder jullie was dit niet gelukt. Namens Nisajed en zijn familie bedankt!

Aanvulling april 2010
Het huis is nu echt bijna klaar: de septictank en watervoorziening zijn in orde, de deuren zijn geplaatst en het huis heeft al 1 laag grondverf gekregen. Dat ziet er al meteen stukken mooier uit dan dat kale grijze beton. Dankzij een bijdrage van Stichting ViVant, de Diaconie van de Prot. Gemeente Hoorn/Zwaag en LISP, het low income shelter program van de Surinaamse overheid, hebben we de laatste onderdelen kunnen realiseren.

Uit Nieuwsbrief nummer 9:

De afgelopen periode zijn er weer vrijwilligers uit Nederland (Bakrakondre) bij ons geweest. Irene en Carsten hebben tijdens hun reis van 9 maanden door Zuid-Amerika 1 maand bij ons gewerkt. Renske en Tjalda hebben in 2 weken tijd het nieuwe kantoor geschilderd. Timothy heeft 3 weken meegewerkt en laten zien dat de werkplaats goed rolstoeltoegankelijk is. Jouke en Marjon zijn weer voor langere tijd terug en Mara en Yrna helpen de stagiairs Tim en Simone met de kinderclub. Hieronder de Suriname-ervaring van Yrna.

"Op 29 november 2009 kwam ik aan op Surinaams grondgebied. Ik had nog nooit zo'n verre reis gemaakt en al helemaal niet alleen! Gelukkig werd ik in Huize Unu Pikin, waar ik verblijf, warm onthaalt. Na een paar dagen acclimatiseren, begon ik met het vrijwilligerswerk. De eerste opdracht: een praatje houden voor verschillende klassen, over een nieuwe 'sport- en spel- activiteit' op de club. Dat was voor mij meteen een goede doop, want wat zien de scholen er anders uit, zeg. Geen glas, maar kippengaas voor de ramen… amper boeken… en aan de wanden nauwelijks posters of werkjes van de kinderen … Dat is wel anders dan dat ik thuis gewend ben.

Ik ben inmiddels 7 weken in Paramaribo en ben al echt gewend aan het Surinaamse leven. Ik leer steeds meer over de geschiedenis, de cultuur en de natuur. Ik moet er echt niet aan denken dat ik al over de helft van m'n trip ben. Ik heb nog echt geen zin om weer naar Nederland te vertrekken. Het bevalt me hier TE goed! Ik ben dan ook zeker van plan om terug te keren naar dit prachtige land."

Uit Nieuwsbrief nummer 8:

Een groep dove en slechthorende jongeren heeft via SPS als Xplore-project een bezoek gebracht aan Suriname. De groep 'SuriSamen' bestond uit 6 deelnemers, 2 begeleiders en 2 gebarentolken.

Als eerste werd de Kennedy-stichting voor dove en slechthorende kinderen bezocht en werd er meegewerkt op het internaat. De dove vrijwilligers hebben een Cultuurmiddag en een Dans-workshop georganiseerd. Daarnaast werd er meegeholpen op de werkplaats van Unu Pikin, waar meubilair opgeknapt werd. Drie deelnemers en een tolk hebben een bezoek gebracht aan Club Unu Pikin. De kinderen hebben het letteralfabet geleerd, wat gebaren geoefend en weten nu hoe doven applaudisseren. De derde week bezocht de groep het binnenland, waar ze in Kajana meehielpen met het opknappen en inrichten van een nieuwe kleuterschool.

"Namens de hele groep wil ik zeggen dat wij veel geleerd hebben van al het werk dat we hebben mogen doen, en ook genoten hebben van het land, de mensen en de cultuur zelf. Onze ogen én harten zijn geopend en het werk dat we gedaan hebben is dan ook heel dankbaar.

Wie weet tot ziens, Anne."

Meer informatie over SuriSamen is te lezen op de website van ParticipAID.

Uit Nieuwsbrief nummer 8:

In de omgeving van de werkplaats is er weinig te doen voor kinderen en jongeren. Naast de werkplaats wordt nu een perceel in orde gemaakt als speelveld. Dit veldje kan worden gebruikt door jongeren uit de buurt, Club Unu Pikin, Jeugdzaken, andere sociale/sport organisaties en de jongens en meiden van de werkplaats.

Het drassige terrein krijgt een laag zand die goed wordt verspreid. Het terrein wordt in bruikleen gegeven en moet door de jongeren worden onderhouden.

Hierbij doet Marciano, ook namens de andere medewerkers, een oproep voor ballen en kleding. Maar het belangrijkste is het net dat om het veld geplaatst moet worden. Dit kost wel wat geld, maar zonder net kan er niet gevoetbald worden. Dan verdwijnt de bal steeds in het bos!

Uit Nieuwsbrief nummer 8:

Op vrijdag 24 juli heeft er een boekenmarkt plaatsgevonden. Er werden boeken verkocht die niet zo geschikt zijn voor de schoolbibliotheken: boeken met slappe kaft, te oude of beschadigde boeken en boeken voor volwassenen. Vóór vertrek uit Nederland worden de boeken gecontroleerd op bruikbaarheid. Toch zitten er af en toe verkeerde boeken tussen. Na vijf jaar was die stapel dozen behoorlijk hoog geworden en werd het tijd voor een boekenmarkt.

Kinderen konden meedoen aan een kleurwedstrijd en zij konden snuffelen tussen de kinderboeken en spelletjes. Maar de meeste bezoekers waren volwassenen die met grote stapels boeken en tijdschriften vertrokken.

Blijkbaar was deze boekenmarkt iets bijzonders, want 5 verschillende tv-zenders hebben er aandacht aan besteed. De markt is voortaan elke laatste vrijdag van de maand. Dat ruimt lekker op en zo wordt meteen wat geld verdiend voor de projecten van Stichting Unu Pikin.

Op de grotere foto kijkt een bezoekster tussen de boeken voor volwassenen terwijl er op de achtergrond wat kinderen te zien zijn die meedoen aan de kleurwedstrijd. De drie mooiste tekeningen verdienden een cadeaupakket: een tas gevuld met twee kinderboeken, een paar schriften, pennen, kleurpotloden en een spelletje. De winnaars van de eerste Unu Pikin-kleurwedstrijd waren Sophie, Calvin en Suracia. Ze waren alle drie erg blij met hun prijs.

Stichting Unu Pikin organiseert wekelijkse kinderclubs voor de hoogste klassen van de lagere school. Zij vinden plaats op 4 scholen verspreid over Paramaribo. De activiteiten van Club Unu Pikin zijn gericht op taalontwikkeling en leesbevordering.

Allerlei spelvormen worden ingezet om de kinderen te enthousiasmeren voor taal: letterspelletjes, toneel, verhalen vertellen etc. Zo gaan ze met hun zelfgemaakte paspoort op reis door allerlei landen, krijgen door verschillende spelletjes informatie over die landen en moeten als afsluiting quizvragen beantwoorden. De activiteiten worden uitgevoerd door Nederlandse stagiaires en vrijwilligers. Coördinator Susanne Dekkers: "We letten er op dat we geen Hollandse spelletjes doen, maar onderwerpen nemen waar de kinderen zich echt in kunnen herkennen."

Club Unu Pikin wordt georganiseerd op de OS I Flustraat, OSII Geyersvlijt, OS Peu et Content en zal binnenkort starten op de Büchnerschool. De stichting heeft deze scholen geselecteerd omdat zij daar een bibliotheek heeft ingericht of er plannen zijn dit te doen. De activiteiten lopen tot het einde van het schooljaar, wanneer ze feestelijk worden afgesloten. Ook volgend schooljaar zal Club Unu Pikin de scholen blijven bezoeken.

Onlangs zijn wij benaderd door Profoundsolutions, een jong adviesbureau, gericht op energiebesparing, kostenbesparing, duurzaamheid en maatschappelijk verantwoord ondernemen.

Mens, milieu en kostenbesparing kunnen volgens Profoundsolutions hand in hand met elkaar gaan. Adviezen op dit gebied worden gegeven aan ondermeer zorginstellingen, gemeenten, scholen, bedrijven en winkels.

Dhr. Ramdin, directeur van Profoundsolutions, wil ons graag steunen door een bijdrage te storten bij elke opdracht die zij binnenhalen. Wij danken hem voor deze toezegging en wensen Profoundsolutions veel opdrachten toe!

Uit Nieuwsbrief nummer 7:

Stichting Projecthulp Suriname (SPS) is een Nederlandse organisatie die bemiddelt tussen projecten in Suriname en mensen die vrijwilligerswerk willen doen. Zij verzorgen de voorbereiding in Nederland en houden in Suriname contact met de vrijwilligers. Dit wordt sinds kort gedaan vanuit een kantoor in Paramaribo.

Tijdens de officiële opening van het kantoor werden certificaten uitgedeeld aan 'hun' projecten. Stichting Unu Pikin mocht het certificaat als eerste in ontvangst nemen. De meeste SPS-vrijwilligers werken bij 'sociale projecten', zoals kinderhuizen of scholen. Unu Pikin valt onder de noemer 'klusproject'. De afgelopen periode hebben Janine, Irma en Petra een vakantie in Suriname gecombineerd met vrijwilligerswerk bij Unu Pikin.

Uit Nieuwsbrief nummer 7:

We hebben leuk nieuws: Stichting Unu Pikin Suriname bestaat 5 jaar én in januari is de werkplaats 2 jaar gevestigd op de huidige locatie. Om deze twee heugelijke feiten te vieren, gaan we deze maand een kinderfeest organiseren. Net zoiets als tijdens de opening, twee jaar geleden. Daarvan zullen we natuurlijk verslag doen in onze volgende Unu Pikin Nieuwsbrief.

- vervolg (eind januari 2009) -

Op 23 en 26 januari was het groot feest in de sociale werkplaats. Toen werd gevierd dat de stichting 5 jaar bestaat en dat de werkplaats 2 jaar geleden officieel in gebruik werd genomen. Dit werd gevierd met een kinderfeest en opo oso, of te wel, open huis.

Nog even een korte geschiedenisles:
Stichting Unu Pikin is vijf jaar geleden opgericht op initiatief van de Hoornse familie Dekkers. In 1999 heeft Jurrain Dekkers voor het eerst een bezoek gebracht aan Suriname, waarna zij zich al weer 10 jaar bezighoudt met uiteenlopende projecten. Dat heeft 5 jaar geleden geresulteerd in de oprichting van Stiching Unu Pikin. In Suriname houdt de stichting zich bezig met het leveren van kinderboeken voor schoolbibliotheken en het renoveren van oud schoolmeubilair in de sociale werkplaats.

Kinderfeest

De werkplaats was opgeruimd en aangeveegd om ruimte te kunnen bieden aan de buurtkinderen. Bijna 200 kinderen hebben meegedaan met blikwerpen, spijkerpoepen, hoedje-van-papier, hindernisbaan of skilopen. Kinderen konden zich ook laten schminken of hun geluk beproeven bij de grabbelton. En natuurlijk was er voor iedereen iets lekkers.

Bij elk spelonderdeel kregen de kinderen een geschenkje: een schrift, een tasje, een frisbee of tennisspel, etc. De meeste van deze spullen waren verzameld door West-Friese jongeren, die afgelopen zomer met het project Kijk Ons Eens in Suriname waren.

De medewerkers van de werkplaats waren in een nieuw uniform gehuld dat ze gekregen hadden van Ralf en Riny uit Alphen aan de Rijn. Samen met een aantal Nederlandse vrijwilligers is gezorgd voor een zeer geslaagde vrijdag. De dag werd afgesloten met een voorstelling van verhalenverteller Guillaume Pool, die zich net als vele anderen vrijwillig voor deze dag heeft ingezet.

Opo oso

Op maandag waren ze weer gewoon aan het werk, maar was de werkplaats geopend voor volwassen geïnteresseerden. Helaas waren er niet zo veel bezoekers gekomen. Het is kleine regentijd in Suriname en die nacht had het zo hard geregend dat er in de stad veel wateroverlast was.

Maar first lady mevr Liesbeth Venetiaan heeft de slechte wegen getrotseerd om rondgeleid te kunnen worden door Jurrian Dekkers. Mvr Venetiaan heeft de werkplaats in januari 2007 officieel geopend en ze was onder de indruk van de vele ontwikkelingen.

Henne Dekkers was tijdens zijn jaarlijkse verblijf in Suriname weer hard bezig met allerlei klussen in en om de werkplaats van Unu Pikin. Helaas, een ongeluk zit in een klein hoekje en tijdens een van de klussen is hij van een ladder gevallen. Door de val had de kom van zijn heup een aantal scheuren opgelopen, een gebroken heup dus.

Eerst is Henne opgenomen geweest in het Academisch Ziekenhuis in Paramaribo. "Toen ze een naambord op zijn bed wilden hangen waarop 'Dhr de Vries' stond, zijn we maar snel uitgeweken naar het Sint Vincentius Ziekenhuis." Daar kwam hij te liggen in een van 'onze eigen bedden', die we een paar jaar eerder vanuit Nederland naar Suriname hadden verscheept. Of beginnen, na 4 weken liggen, alle bedden op elkaar te lijken.....

Het is de bedoeling dat Henne en Jurrian op korte termijn naar Nederland komen om hier verdere medische zorg te verkrijgen.

Susanne Dekkers woont sinds februari in Suriname. Daar helpt ze haar moeder Jurrian bij de werkzaamheden voor de stichting. Susanne houdt zich vanuit Suriname bezig met de jongerenprojecten, fondsenwerving, pr en het maken van de nieuwsbrief. Eigelijk hetzelfde als toen ze in Nederland was, maar nu dus in een tropische temperatuur.

Haar echte baan is projectcoördinator bij een stichting die zich bezighoudt met arbeidsparticipatie van mensen met een beperking. Dat is ook een van de aandachtspunten van Stichting Unu Pikin, dus hier kan wel eens een interessante samenwerking uit te voorschijn komen.

Dit jaar veranderde er bij de belastingdienst het een en ander voor 'goede doelen'. Waren we in het verleden al erkend als ABNI (Algemeen Nut Beogende Instelling), dit jaar moesten er aan nieuwe voorwaarden worden voldaan. Gelukkig is onze aanvraag opnieuw goedgekeurd.

Als ANBI hoeven we geen successierecht of schenkingsrecht te betalen over erfenissen en schenkingen die we ontvangen. Bovendien kan jij als donateur je giften aan Unu Pikin van de inkomsten- of vennootschapsbelasting aftrekken.

Ook dit jaar vragen we weer om jouw bijdrage, zodat we onze projecten kunnen blijven uitvoeren.

Wil je een speciaal project laten uitvoeren, net zoiets als de speelplaats van Sanatan Dharm, neem dan contact met ons op. Misschien weet je zelf al wat je wilt steunen, anders hebben wij wel een idee!

Een nieuw project van Unu Pikin is het organiseren van kinderactiviteiten. Deze vinden na schooltijd plaats in de bibliotheken die wij hebben helpen inrichten, zoals in Sophia’s Lust en Geyersvlijt. De activiteiten gaan in oktober van start en zullen worden uitgevoerd door stagiairs uit Nederland. De werving voor stagiairs is inmiddels begonnen.

De kinderen gaan woordspelletjes doen, toneel spelen, een kinderkrant maken of gedichten schrijven. Alles wat met taal te maken heeft. Maar daarnaast leren de kinderen ook meteen andere vaardigheden: samenwerken, jezelf presenteren en naar elkaar luisteren, creativiteit, je gedachten onder worden brengen etc.

Dit zijn zaken waar aan in het onderwijs vaak niet wordt gewerkt. Meestal is de juf aan het woord en luisteren de kinderen. Er is dus weinig interactie. Maar langzaamaan is men zich ervan bewust dat dit anders kan, en móet. Dan pas leren de kinderen de vaardigheden die nodig zijn om wat van hun scholing te kunnen maken. En deze vaardigheden kunnen zo ook gebruiken in hun verdere leven.

Uit Nieuwsbrief nummer 4:

Unu Pikin is een samenwerking aangegaan met de Nederlandse stichting Schoolhulpproject Suriname (SHPS) en hun zusterstichting, de Surinaamse Stichting voor de scholen van Suriname (StSS). De SHPS verzamelt op haar basis in Rotterdam overtollig schoolmeubilair dat nog goed te gebruiken is. Dan worden de containers gevuld en verscheept naar Suriname. Na aankomst worden de containers en materialen opgeslagen op het terrein van Unu Pikin, van waaruit het meubilair door de Surinaamse StSS wordt gedistribueerd.

Het klinkt misschien wat vreemd. Unu Pikin is toch voor hergebruik ter plaatse en niet voor invoeren van materiaal? Dat klopt. Maar we hebben dezelfde doelstelling: het verbeteren van de leeromgeving van de kinderen. Bovendien levert het ook weer werk op: tijdens het transport beschadigd materiaal kunnen wij in de werkplaats renoveren. Het belooft een grootschalig project te worden en daar willen we graag deel van uit maken.

Inmiddels is de eerste container In Suriname aangekomen. Het is de bedoeling dat elke maand een container naar Suriname vertrekt en dat er uiteindelijk 50 containers zullen worden verscheept. Dan zijn 200 scholen van vernieuwde tafeltjes en stoeltjes voorzien. Maar de school krijgt slechts voor de helft van de lokalen het meubilair uit Nederland. Dit om de scholen te stimuleren ook zelf actie te ondernemen om hun meubilair te verbeteren. Dit kunnen ze doen door zelf fondsenwervingsacties te houden en middelen te zoeken zodat ze de rest van hun meubilair kunnen laten renoveren door Unu Pikin. Bij deze zoektocht willen wij hen graag helpen. Helpt u mee?

In Suriname hebben weinig scholen een bibliotheek. Unu Pikin heeft een aantal scholen gesteund bij de oprichting van een bieb. Maar voordat de kinderen hun boeken in de schoolbibliotheek kunnen lenen, moet er eerst een aantal stappen worden ondernomen. Daar gaat heel wat tijd overheen, maar uiteindelijk heeft de school een mooie bibliotheek!

Om te beginnen dient de school schriftelijk een verzoek in voor ondersteuning van Unu Pikin. De school heeft dan een lokaal beschikbaar waar een bibliotheek kan worden ingericht. De schoolleiding benadert de Surinaamse Onderwijsbibliotheek i.v.m. het invoeren van boeken: zij gaan de eventueel aanwezige boeken van de school op bruikbaarheid toetsen. De aanwezige boeken worden aangevuld met zo’n 1000 boeken van Unu Pikin. Deze boeken worden dus ‘ingevoerd’ en worden zo eigendom van de school. Dit zijn kinderboeken die veelal afkomstig zijn van Nederlandse scholen en bibliotheken. Daarnaast worden, op verzoek van de school, ook regelmatig computers geleverd. Zo wordt de bibliotheek een heuse mediatheek.

Om de kans op 'wegdragen' van de boeken en computers zo klein mogelijk te maken, wordt het lokaal meestal voorzien van dievenijzers. Deze worden door Unu Pikin aan de school geleverd en voor hen bevestigd, zoals op de foto te zien is. Daarnaast levert Unu Pikin het meubilair: de boekenkasten, de tafels en stoelen. Al deze spullen worden in de werkplaats vervaardigd en tegen een lage prijs aan de school geleverd. Soms gaat Unu Pikin samen met de school op zoek naar sponsors, of kan dankzij steun uit Nederland zelf een schenking doen. En dan….. kan het lezen beginnen.

In een eerdere nieuwsbrief vertelden we dat op de Büchnerschool in Paramaribo een bibliotheek zou worden ingericht. En dat er in de pauzes snoep werd verkocht om geld te verdienen voor de plaatsing van dievenijzers. In mei 2005 heeft deze school een aanvraag ingediend bij Unu Pikin en in mei 2006 konden de kinderen hun boeken lenen.

Deze bibliotheek heeft allerlei soorten boeken, van prentenboeken voor de kleuterschool tot en met spannende leesboeken en infoboeken voor de zesde klas. Daarnaast zijn er boeken voor de leerkrachten aanwezig. Twee vliegen in één klap: als zij zelf plezier hebben in lezen, kunnen ze dat ook weer overbrengen op hun leerlingen.

Mevrouw Mettendaf,directrice van de Büchnerschool, is erg blij met de bibliotheek. De school heeft zelf geld ingezameld. Dit wordt door Unu Pikin gestimuleerd, want zo voelen de leerkrachten en leerlingen zich meer betrokken bij hun schoolbibliotheek.

De biebjuf is erg belangrijk

De bibliotheek wordt gerund door een speciaal opgeleide leerkracht, meestal een juffrouw. Deze ‘biebjuf’ houdt de uitleenadministratie bij, geeft aan de desbetreffende leerkracht door als een kind een boek te lang houdt en houdt de ruimte netjes. Kinderen komen per klas onder schooltijd een boek lenen. Dit verschilt dus niet zo veel van een schoolbieb in Nederland.

Maar in Suriname zijn kinderen vaak niet gewend aan boeken. Op de school zijn er maar weinig boeken aanwezig. Als lesboeken worden vaak onaantrekkelijke kopietjes gebruikt. En gezinnen hebben meestal geen boeken in huis. Dus de biebjuf leert de kinderen met de boeken om te gaan en brengt hen het belang én het plezier van lezen bij.

Bij de oprichting van een bieb vraagt de school bij het Bureau Lager Onderwijs van het Ministerie van Onderwijs om deze leerkracht. De bibliotheek-leerkracht wordt dus door het Ministerie betaald.

Juffrouw Resida werkt al een paar jaar als biebjuf in Sofia’s Lust. Ze verzorgt leuke lessen voor de kinderen, om zo het plezier in lezen te bevorderen.

Uit Nieuwsbrief nummer 3:

Op 4 september zijn de medewerkers van Stichting Unu Pikin geïnterviewd door de wereldomroep. Die is in Suriname iedere ochtend op de radio te beluisteren. Een verslag van het interview valt te lezen door op de afbeelding hiernaast te klikken. Op de pagina waar u dan terecht komt is het interview zelf (onderaan de pagina) ook te beluisteren!

Dit is een van de pagina's van de website surinaams.caribiana.nl.

Hieronder twee foto's gemaakt tijdens het interview.

Uit Nieuwsbrief nummer 2:

"Een van de doelstellingen van de werkplaats van Unu Pikin is om mensen die om wat voor reden dan ook niet aan het arbeidsproces deelnemen, een werkplaats te bieden. Op die manier kunnen zij in hun levensonderhoud voorzien en vaardigheden leren die hen in de toekomst van pas komen.

Via de dagopvang van Stichting Gehandicapten Suriname (Stigesu) is Giulliano bij de werkplaats van Unu Pikin terechtgekomen. Giulliano is 24 jaar en heeft een verstandelijke en lichamelijke handicap. Giulliano woont bij zijn moeder en krijgt een uitkering van SRD 50,- per maand, dat is ongeveer € 15,-. Dat is, ook in Suriname, onvoldoende om van te kunnen leven. Sinds januari is hij aan het werk bij Unu Pikin. Hij helpt mee met het renoveren van het schoolmeubilair en verdient op die manier wat extra geld.

Guilliano is sinds januari in dienst bij Unu Pikin. Hij verdient zijn geld met het schuren van de stoelen. Om zijn werk te vergemakkelijken heeft Giulliano van Unu Pikin een rolstoel gekregen.

Het werk gaat steeds beter, en hij heeft zelfs al geoefend met het schilderen van de zittingen en rugleuningen.

Hij is erg trots op zijn baan.

Het is de bedoeling dat in de nieuwe werkplaats meer mensen met een lichamelijke en/of verstandelijke beperking aan het werk gaan. Daarvoor zijn speciale voorzieningen en aanpassingen nodig en dat kost geld. Wil je deze aanpassingen mogelijk maken, maak dan een geldbedrag over op onze rekening o.v.v. aanpassingen werkplaats."

Uit Nieuwsbrief nummer 2:

In de schoolbibliotheek van Sofia's Lust bekijkt Ente Pronk de kinderboeken. Deze bibliotheek ontvangt regelmatig nieuwe boeken van Unu Pikin. Zo blijft het uitdagend voor de kinderen om naar de bibliotheek te gaan en de boeken te lenen.

"Wij, mijn vrouw en ik, zijn al jaren betrokken bij St. Unu Pikin. We hebben onze vakantie in Suriname van januari jl. dan ook gebruikt om een aantal projecten van Unu Pikin te bezoeken.

We hebben de huidige schoolmeubilair-werkplaats bezocht. Daar hebben we de opgeknapte stoelen en bankjes gezien: wat een verschil maakt een goede opknapbeurt! We hebben kennisgemaakt met de werkleider, de heer Monkou. Hij heeft heel slimme en praktische ideeën om efficiënt met het materiaal om te gaan.

Ook hebben we de locatie bezocht waar de nieuwe werkplaats van St. Unu Pikin wordt gebouwd. Dat wordt een heel grote werkplaats aan De Boerbuitenweg in Paramaribo. We hebben deze plek twee keer bezocht en de tweede keer was de bouw al een stuk verder gevorderd. Volgens ons wordt het heel mooi. Ook meneer Monkou heeft veel zin om straks naar de nieuwe werkplaats te gaan.

Toen we naar Suriname vertrokken hadden we een aantal atlassen meegenomen en afgegeven in Paramaribo. We vonden het erg leuk 'onze' atlassen tijdens een bezoek aan het binnenland in de school van Kayana te zien liggen. Zo konden we precies zien wat er met onze bijdrage gebeurt." (Ente Pronk)